ความรักสีคราม นิยาย บท 1561

“มีอะไร? หน้าผมเปื้อนอะไรเหรอ?”

เสียงของแลร์รี่ฉุดโจอันออกจากภวังค์ และเมื่อหญิงสาวเงยหน้า สายตาของทั้งคู่ก็สบกัน

“เปล่า ฉันแค่คิดอะไรนิดหน่อย” โจอันตอบพร้อมกับยิ้มให้ “คุณทำงานเสร็จหรือยังคะ? ถ้ายังไม่เสร็จก็ทำต่อได้เลย ฉันไม่มีอะไรต้องทำ แค่นั่งอยู่ตรงนี้ก็โอเคแล้ว”

เธอรู้ว่าแลร์รี่มีงานยุ่ง จึงเข้าใจดี โจอันไม่เคยเซ้าซี้ให้ชายหนุ่มใช้เวลากับเธอมากขึ้น และไม่เคยขัดจังหวะตอนที่เขากำลังทำงานด้วย

หญิงสาวคิด แค่ได้จ้องมองเขาก็เกินพอแล้วสำหรับเรา

“ผมเสร็จงานแล้ว เมื่อกี้กำลังจัดการเรื่องของตระกูลวอร์ด” แลร์รี่พูดเสียงเรียบ

แต่สายตาของเขาจับจ้องที่โจอันราวกับมองเธอเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม

“ตระกูลวอร์ด? มันคืออะไรหรือคะ?” หญิงสาวซัก

เธอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับกาเบรียลล่า แม้ตอนนี้อีกฝ่ายจะมีชีวิตย่ำแย่ แต่โจอันก็ไม่รู้สึกเห็นใจ

ทำอะไรไว้ก็ได้อย่างนั้น

แค่เธอไม่เกลียดชังกาเบรียลล่าหรือทำให้ชีวิตของแม่นั่นลำบากกว่าเดิมก็ถือว่าปรานีมากแล้ว อีกอย่าง สิ่งที่กาเบรียลล่าทำไว้กับเธอและแลร์รี่นั้นแทบจะเรียกว่าให้อภัยไม่ได้

“เมื่อคืนแลนดอน วอร์ดโทรมา ขอร้องให้เรายกโทษให้” แลร์รี่พูดต่อ “เขาบอกว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของกาเบรียลล่า และตอนนั้นเขาพลาดพลั้งไปเพราะเชื่อคำพูดของเธอ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าตัวเองผิด และหวังว่าเราจะให้อภัย ทั้งยังบอกว่าจะชดใช้ความเสียหายให้เราด้วย”

“ฉันเข้าใจ” โจอันพึมพำพร้อมกับพยักหน้า “ถ้าเรื่องนี้เป็นความผิดของกาเบรียลล่าล้วนๆ แล้วเราควรให้อภัยตระกูลวอร์ดไหม? พวกเขาลำบากมามากพอแล้ว”

เธอรู้ว่านอร์ตันคอร์ปอเรชั่นกำลังทำอะไรกับตระกูลวอร์ด

แต่โจอันก็ไม่ได้คิดว่านอร์ตันคอร์ปอเรชั่นทำอะไรผิด เพราะในเมื่ออีกฝ่ายเปิดศึกกับพวกเธอก่อน การเอาคืนก็เป็นเรื่องธรรมดา