แลร์รี่มั่นใจขณะตบหน้าอกตัวเองเพื่อรับประกัน
เห็นความมั่นใจของอีกฝ่าย โจอันยอมตกลงอย่างเสียไม่ได้
เราไม่ยืนกรานดีกว่า ดูเขาจะใส่ใจเรื่องนี้มาก
“โอเค ฉันเชื่อใจว่าคุณทำได้” หญิงสาวพูดให้กำลังใจ “แต่ฉันจะอยู่ในครัวกับคุณด้วยนะ ฉันไม่ทำอะไรหรอก แค่ยืนมองอยู่ข้างๆ”
โจอันรู้สึกว่าเธอจำเป็นต้องเฝ้าดูแลร์รี่ทำอาหาร เพื่อจะได้แก้ไขจานที่เขาทำไม่ได้ และกันไม่ให้ชายหนุ่มรู้สึกอับอายหากทำพลาด
“ได้ งั้นไปกันเถอะ” แลร์รี่เร่ง
โจอันยิ้มและตามเขาเข้าครัว
แลร์รี่สวมผ้ากันเปื้อนทันทีที่เข้าครัวและตั้งต้นหยิบวัตถุดิบต่างๆ ออกมา โดยมีโจอันเฝ้าดูอยู่เงียบๆ
มะเขือเทศ มันฝรั่ง ไข่ และเนื้อ
โจอันรู้ได้เดี๋ยวนั้นว่าแลร์รี่กำลังจะทำอาหารจานเดียวกับที่เคยทำคราวก่อน ดูเหมือนเขาอยากพิสูจน์ตัวเองให้เธอเห็นจริงๆ
เมื่อชายหนุ่มเริ่มหั่นวัตถุดิบ หญิงสาวก็อึ้งกับความชำนิชำนาญของเขา
ดูเหมือนแลร์รี่กำลังโชว์ทักษะการใช้มีดมากกว่าแค่การหั่นอาหาร
เธอแน่ใจว่าไม่มีใครแสดงทักษะเหล่านี้ได้ถ้าไม่มีประสบการณ์อย่างน้อยแปดปี
และนั่นคือเหตุผลที่โจอันอึ้ง เพราะแลร์รี่เพิ่งเริ่มทำอาหารได้ราวหนึ่งหรือสองเดือนเท่านั้น
มันคือการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์
ชายหนุ่มเตรียมวัตถุดิบเสร็จภายในเวลาไม่กี่นาที เหลือแค่แสดงฝีมือการทำอาหารเท่านั้น
โจอันพูดไม่ออกที่เห็นแลร์รี่คุ้นเคยกับทุกอย่างในครัว เธอตามเขาเข้ามาในนี้โดยตั้งใจว่าจะมาช่วย
แต่ฝีมือการทำอาหารในเวลานี้ของแลร์รี่เหนือกว่าเธออย่างเห็นได้ชัด ถ้าเธอยื่นมือเข้าช่วยตอนนี้คงดูตลก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...