ความรักสีคราม นิยาย บท 1569

แลร์รี่หยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดเสริม “ผมรู้ว่าเขาจริงจัง ในหมู่พวกเรา เขาคือคนที่ให้คุณค่ากับความเป็นเพื่อนมากที่สุดและมักแสดงออกอย่างหุนหันพลันแล่น เขารับมือกับเหตุสลดที่เกิดขึ้นไม่ไหวและยังอยากอยู่เคียงข้างผม”

“เขาคือแคสเปี้ยน คนที่ผมแคร์เขามากที่สุด และเขาก็จริงใจกับผมมากที่สุด”

แลร์รี่ดูเงียบขรึมเมื่อพูดจบ แต่ก็ตัวสั่นขณะที่น้ำตาไหลอาบแก้ม เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มกำลังพยายามระงับอารมณ์อย่างเต็มที่

โจอันเองก็ร้องไห้ เธอไม่นึกเลยว่าแคสเปี้ยนที่ดูเป็นคนสบายๆ จะเคยผ่านขุมนรกมาก่อน

แถมยังประหลาดใจยิ่งกว่าที่อดีตของแลร์รี่นั้นแสนจะบีบคั้นหัวใจถึงขนาดที่เธอฟังแล้วต้องร้องไห้

“ที่รักคะ ฉันเสียใจ ฉันไม่ควรถามคุณตั้งแต่แรก ฉันเสียใจจริงๆ” โจอันกอดแลร์รี่ที่ยังจมดิ่งอยู่กับความโศกเศร้าพร้อมเอ่ยคำขอโทษด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไร มันไม่ใช่ความผิดของคุณนี่ ที่จริงผมรู้สึกดีขึ้นด้วยซ้ำที่ได้แชร์อดีตของผมให้คุณฟัง” แลร์รี่ฝืนยิ้ม

หญิงสาวได้แต่ปวดใจที่เห็นรอยยิ้มฝืนๆ ของเขา

“ที่จริงแคสเปี้ยนคือคนที่แตกสลายที่สุดในหมู่พวกเรา ถึงเขาจะดูเป็นคนง่ายๆ สบายๆ แต่เขาให้ค่ากับทุกมิตรภาพและแทบไม่อาจปล่อยวางอดีตได้เลย”

แลร์รี่รู้สึกเสียใจกับแคสเปี้ยน

“ฉันไม่รู้เลยว่าพวกคุณมีอดีตที่เป็นตำนานขนาดนี้ ที่รักคะ อะไรที่เกิดขึ้นแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ ทุกคนต้องมองไปข้างหน้า ฉันแน่ใจว่าเพื่อนๆ ของคุณที่อยู่บนสวรรค์จะต้องโล่งใจที่ได้รู้ว่าตอนนี้คุณมีชีวิตที่ดีแล้ว” โจอันปลอบเขา “ที่สำคัญที่สุดคือคุณยังมีฉัน! ฉันจะอยู่กับคุณ และเราสองคนจะไม่มีวันพรากจากกัน!”

“ใช่ ผมก้าวผ่านความยากลำบากได้ทุกอย่างเมื่อมีคุณอยู่ด้วย อย่างที่คุณพูดนั่นแหละ ทุกคนต้องมองไปข้างหน้า เรายังรำลึกถึงมันได้ แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือใช้ชีวิตของเราให้เต็มที่” แลร์รี่พูด

ชายหนุ่มจับมือเธอไว้ รู้สึกเหมือนตัวเองมีพร้อมทุกอย่าง

“แต่น่าเสียดาย ฉันเห็นใจแคสเปี้ยนนะ คุณยังมีฉัน แต่เขาตัวคนเดียว ฉันคิดว่าเขาคงรู้สึกแย่เวลาที่อยู่ตามลำพัง เราหาแฟนให้เขาสักคนดีไหม?” โจอันพูดอย่างห่วงใยเมื่อนึกถึงแคสเปี้ยน

“ก็ดี ผมเห็นด้วยว่าถึงเวลาหาแฟนให้หมอนั่นได้แล้ว” แลร์รี่พึมพำ “แต่ผมกลัวว่าเขาจะไม่ให้ความร่วมมือกับเราน่ะสิ”

“ถ้างั้นเราก็…” โจอันกระเถิบเข้าใกล้และกระซิบข้างหูแลร์รี่