ความรักสีคราม นิยาย บท 1570

โชคร้ายที่หญิงสาวไม่ได้ปรากฏตัวอีกเลย

ดูเหมือนโชคชะตาไม่ได้ลิขิตให้เราพบกันอีก แคสเปี้ยนผิดหวัง

เขาอยู่ที่นี่มาพักหนึ่งแล้ว จึงได้เวลากลับไปรายงานแลร์รี่

“เจ้านาย ผมกลับมาแล้วครับ”

แคสเปี้ยนมาที่บ้านแลร์รี่เพื่อรายงานความคืบหน้าในการทำงานของเขา

“ดีใจที่นายกลับมา เป็นไงบ้าง?”

แลร์รี่แสร้งทำเป็นพูดคุยกับแคสเปี้ยนด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่ที่จริงพร้อมจะดำเนินการตามแผนแล้ว

“ไม่ต้องห่วงครับนาย ผมจัดการทุกอย่างเรียบร้อย” แคสเปี้ยนตอบโดยลดสายตาลงต่ำ

“ดี นายทำงานหนักเลยนะ” แลร์รี่พูดพร้อมกับตบไหล่แคสเปี้ยน

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่ อ้อ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อน” แคสเปี้ยนพูด

โดยปกติแลร์รี่จะให้แคสเปี้ยนมีวันหยุดสองวันหลังเสร็จสิ้นภารกิจ ชายหนุ่มจึงคิดว่าคราวนี้ก็ไม่ต่างกัน

“แคสเปี้ยน ฉันรู้ว่านายต้องเหนื่อยกว่างานจะเสร็จ แต่ฉันมีงานสำคัญอีกงานหนึ่งให้นาย” แลร์รี่แสร้งเอ่ยปากอย่างรู้สึกผิด แต่มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แวบหนึ่ง

“ไม่ต้องห่วงครับนาย ออกคำสั่งมาเถอะ ผมจะทำตามที่นายบอก” แคสเปี้ยนพูดอย่างออกจะสงสัย

เราว่าวันนี้เจ้านายดูแปลกๆ

แม้จะสงสัย แต่เขาก็พร้อมทำทุกอย่างที่จะช่วยคลี่คลายปัญหาของแลร์รี่

“แล้วหลังจากนี้ฉันจะให้นายมีวันหยุดยาว นายจะได้พักผ่อน”

แลร์รี่ดีใจที่แผนการเป็นไปตามที่วางไว้

“นี่คือเวลากับสถานที่ของภารกิจ นายต้องไปพบคนคนหนึ่ง เพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา นายจึงต้องเฝ้าดูเธออย่างใกล้ชิดและห้ามไปไหน หลังจากพบเธอแล้ว อย่าลืมขับรถไปส่งเธอกลับบ้านด้วย จดจำที่อยู่ของเธอให้ดีล่ะ”

แลร์รี่แอบดีใจทั้งที่แสร้งทำเป็นมองอีกฝ่ายอย่างเคร่งขรึม

“ไม่ต้องห่วงครับนาย ผมจะทำงานให้สำเร็จ”