ความรักสีคราม นิยาย บท 157

วิเวียนหน้าถอดสีในทันที

เธอรู้ว่าเมื่อคืนเธอถูกวางยา และเธอก็สงสัยมาตลอดว่าใครคือตัวการ เมื่อดูจากรอยยิ้มเยาะบนใบหน้าของแอชลีย์แล้ว เธอใช้เวลาเพียงไม่นานที่จะเชื่อมโยงเหตุการณ์นี้กับแอชลีย์

แม้จะรู้สึกโกรธ แต่วิเวียนก็ไม่ได้หยาบคายกับแอชลีย์มากเกินควรเพราะอย่างไรเสียพวกเธอก็ครอบครัวเดียวกัน ในท้ายที่สุดเธอก็เผชิญหน้ากับแอชลีย์ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นเท่านั้น “แอชลีย์ มิลเลอร์ เธอสารภาพมาซะดีกว่าว่าเมื่อคืนทำอะไรลงไป”

ดวงตาของแอชลีย์จ้องไปที่วิเวียนด้วยความเกลียดชัง

เนื่องจากเธอรู้สึกพอใจที่ได้อยู่เหนือวิเวียนมาโดยตลอด ไม่มีทางที่เธอจะยอมให้ข่มได้

“เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไปเหรอ ฉันก็แค่พูดความจริง แล้วเธอจะรู้ว่าทำอะไรลงไปเมื่อคืนนี้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอยังกล้าวิจารณ์ฉันหลังจากที่แอบกินกับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว” แอชลีย์ขึ้นเสียง ด้วยความกระวนกระวายใจ เธอใช้โอกาสนี้อย่างเต็มที่ในการระบายความคับข้องใจหลังจากที่เมื่อเช้าวันนั้นฟาเบียนไม่สนใจเธอ

แอชลีย์ต้องประหลาดใจอย่างสุดขีด เสียงที่กังวานและมีพลังดังขึ้นในช่วงวิกฤตินี้

“แอชลีย์ คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดกับใคร”

เธอหมุนตัวไปรอบๆ เพื่อพบกับผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งซึ่งกำลังนั่งรถเข็นมาหาเธอ

การปรากฏตัวของเขาได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ ณ ล็อบบี้ของโรงแรมในทันที

แอชลีย์ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นเขาอยู่ตรงนั้น

ฟินนิคเหรอ แล้วทำไมเขาถึงมาที่นี่

แทนที่เธอจะรู้สึกถูกคุกคามจากการปรากฏตัวของเขา รอยยิ้มกลับผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอเมื่อเธอทักทายชายหนุ่มรูปหล่อ "คุณนอร์ตัน คุณมาถูกเวลาแล้ว คุณรู้ไหมเมื่อคืนวิเวียนกับ...”

ฟินนิคขัดจังหวะเธอด้วยการเพ่งมองอย่างเยือกเย็นด้วยสายตาที่แหลมคมพร้อมพูดว่า “แอชลีย์ คุณอยากรู้จริงๆ เหรอว่าผมกับพี่สาวของคุณทำอะไรกันเมื่อคืนนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอชลีย์ก็มึนงงราวกับว่าเธอโดนฟ้าผ่า

ม-เมื่อคืนนี้ฟินนิคคือคนที่อยู่กับวิเวียนเหรอ

นี่หมายความว่าแผนของฉันล้มเหลวเหรอ

แอชลีย์แทบอยากจะกรีดร้องด้วยความโมโห อย่างไรก็ตามเธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องระวังท่าทีของตัวเองต่อหน้าฟินนิค เธอกำหมัดแน่น แล้วกัดริมฝีปากและเดินออกไปโดยไม่ได้เหลือบมองวิเวียนอีก

“แอชลีย์ หยุดก่อน”

เธอหยุดเดินเมื่อได้ยินเสียงของวิเวียน

เธอหันหลังกลับมาจ้องวิเวียนในท่ากอดอก เธอเชิดหน้าขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้รู้สึกเสียขวัญ

เหนื่อยเกินไปเหรอ