หลังจจากเก็บของเสร็จเรียบร้อย แลร์รี่และโจอันโทรก็บอกฟินนิคและวิเวียน แล้วเดินทางออกจากโรงพยาบาลโดยไม่ได้กลับไปยังบ้านตระกูลนอร์ตัน
ในตอนนั้น ห้าจากแปดคนในกลุ่มของแลร์รี่ที่รอดชีวิตออกมาได้ ตัดสินใจว่าจะฝังเพื่อนที่เสียชีวิตที่เกาะพิลแลร์ เพราะค่อนข้างใกล้กับเมืองที่พวกเขาอาศัยอยู่
ในทีแรก พวกเขามักพูดว่าหลังจากเกษียณจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่เกาะพิลแลร์ ดังนั้นแลร์รี่และคนที่เหลือจึงตัดสินใจว่าจะฝังพวกเขาไว้ที่เกาะนั่น เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของพวกเขา
เมื่อพวกนายอยากจะมาใช้ชีวิตที่นี่ เราก็จะเติมเต็มความปรารถนาของพวกนาย ด้วยการพาพวกนายมาฝังที่นี่ หลับให้สบายนะเพื่อน
ขณะเดินทางแลร์รี่จดจ่อกับการขับรถมาก และไม่เอ่ยอะไรออกมาเลยเพราะกำลังจมอยู่กับความคิดของตนเอง
เมื่อรู้ว่าเขากำลังอารมณ์ไม่สู้ดี โจอันจึงไม่ได้พูดคุยกับเขาเช่นกัน
หลังจากขับรถมาสองสามชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงเกาะพิลแลร์
ตามที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขาขับตรงไปยังโรงแรมที่เพื่อนของแลร์รี่กำลังพักอยู่
เมื่อลงมาจากรถ เพื่อนทั้งสี่ของแลร์รี่รวมทั้งแคสเปี้ยนก็เดินมาทักทายพวกเขา
เพราะต้องพักรักษาตัวสองสามวัน แลร์รี่จึงขอให้แคสเปี้้ยนมาที่นี่เพื่อจัดแจงทุกอย่างก่อน นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่ได้เดินทางมาพร้อมกับแลร์รี่และโจอันในวันนี้
“หัวหน้า คุณมาถึงแล้ว”
พวกเขาทุกคนเข้ามาทักทายและแลร์รี่ก็เข้าไปกอดทุกคน
แม้ใบหน้าจะนิ่งเฉยในใจของเขารู้สึกตื่นเต้นมากๆ
“คุณคือโจอันแน่ๆ ผมได้ยินมาจากแคสเปี้ยนว่าคุณทั้งใจดี มีคุณธรรม และสวย โชคดีที่เขามีคุณข้างกาย” เพื่อนของแลร์รี่พูดทีเล่นทีจริงหลังจากทักทายโจอันเรียบร้อยแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...