ความรักสีคราม นิยาย บท 1583

“เราหมั้นกันมาสักพักแล้วแต่ฉันไม่ได้เชิญพวกนายไปเพราะพวกนายยุ่งๆ กัน อีกไม่กี่เดือนเราจะแต่งงานกัน ครั้งนี้ไม่ว่าพวกนายจะยุ่งแค่ไหน ฉันก็ขอสั่งให้พวกนายมางานแต่งให้ได้ ไม่งั้นก็ระวังตัวไว้เถอะ” แลร์รี่แสร้งขู่ด้วยความรุนแรงทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาด้วยเสียงดังลั่น

“ฮ่าฮ่า ไม่ต้องห่วงหรอกหัวหน้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเราจะไปร่วมงานแต่งของคุณให้ได้”

“ใช่…”

เมื่อมองดูชายกลุ่มนี้ทำให้โจอันประทับใจอย่างบอกไม่ถูก

พวกเขาคือกลุ่มชายที่ผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วนและได้รับเกียรติยศมากมาย แต่ในขณะนี้พวกเขาก็กำลังหัวเราะราวกับเด็ก พวกเขาไม่ได้เห็นแก่ตัวนึกถึงผลประโยชน์ของตนเอง และไม่แทงข้างหลังกันมีเพียงแต่มิตรภาพที่จริงใจให้แก่กัน

บางทีนี่คงเป็นสายใยระหว่างผู้ชายที่เหนือกว่าความเป็นพี่เป็นน้อง

น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตาของโจอัน เมื่อมองไปยังกลุ่มชายผู้น่ารักแต่ก็น่านับถือตรงหน้าเธอ

“ไปกันเถอะ หัวหน้า มาดูกันว่าใครจะเป็นนักดื่มที่เก่งที่สุด!” ลีออนเสนอพร้อมกับเสียงหัวเราะอันอบอุ่นและแววตาอันจริงใจ คนที่เหลือก็เอ่ยต่อ

“ไปดื่มกันเถอะ!”

“เราอยากเห็นว่าหัวหน้าจะคอแข็งขนาดไหน!”

“ฉันจะรอดูพวกนายเมาจนหัวทิ่ม!”

แลร์รี่มีความสุขที่ได้อยู่กับเพื่อนสนิทของเขา แต่ก็ต้องได้สูดหายใจเข้าลึกๆเพราะพยายามจะซ่อนน้ำตาที่เอ่อในดวงตาของเขา จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมา “ไปกันเถอะ! ไปเมากัน!”

คืนนั้นแลร์รี่และเพื่อนของเขาทิ้งปัญหาในชีวิตไว้ชั่วคราว และดื่มให้เต็มที่ในบรรยากาศสนุกสนานและไร้กังวล

พวกเขาทุกคนเมาหมดยกเว้นโจอัน

ตอนโจอันมอง`ดูพวกเขาเมากระทั่งบางคนหลับคาโต๊ะไปนั้น เธอไม่ได้โกรธเลยแต่กลับรู้สึกประทับใจ และยินดีที่เวลาเหล่านั้นไม่ได้พรากความจริงใจของพวกเขาออกไป ความจริงใจที่ฝังในส่วนลึกของจิตใจเพราะสถานการณ์ในชีวิต