ความรักสีคราม นิยาย บท 159

สายตาของราเชลดูเลิกลั่กเมื่อรู้ว่าลูกสาวของเธอมีความรู้สึกที่มีต่อฟินนิค

เมื่อรู้ดีว่าในอดีตวิเวียนเคยผ่านประสบการณ์ที่แสนสาหัสมาพอสมควร ทั้งหมดที่เธอต้องการสำหรับวิเวียนคือผู้ชายที่พึ่งพาได้ซึ่งรู้จักเธอเป็นอย่างดี ปฏิบัติต่อเธออย่างสุภาพ และรักเธอสุดหัวใจ

อย่างไรก็ตามฟินนิค เป็นคนที่เหมาะสมที่จะนำความสุขมาสู่ชีวิตของเธอหรือเปล่า?

การพยายามกลมกลืนกับโลกของคนรวยเป็นเรื่องที่พูดง่ายกว่าทำ

ฟินนิคจะกลายเป็นคนที่มีใจโลเลในความสัมพันธ์หรือไม่ ความสัมพันธ์ของเขากับวิเวียนสามารถต้านทานความท้าทายและอุปสรรคทั้งหมดที่รออยู่ข้างหน้าได้ไหม

วิเวียนรู้ดีถึงความสงสัยของแม่ของเธอที่มีต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอพยายามเกลี้ยกล่อมแม่ของเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล “แม่ที่รักของหนู ก่อนหน้านี้ฟินนิคเสี่ยงชีวิตหลายครั้งเพื่อปกป้องหนู หนูรักเขาจริงๆ และหนูเชื่อว่าเขาเป็นคนที่ใช่สำหรับหนู เพราะฉะนั้นอย่าเป็นห่วงหนูเลย

เมื่อราเชลเห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขบนใบหน้าของลูกสาวของเธอ ในที่สุดเธอก็ยอมถอยออกมา

“เพราะลูกแต่งงานกับเขา แม่เดาว่าสิ่งที่ถูกต้องคือการใช้ชีวิตกับเขาให้มีความสุขที่สุด เมื่อลูกมีความสุขแม่ก็มีความสุขไปด้วย”

วิเวียนโอบแขนของเธอไว้กับแม่ของเธอ วิเวียนพูดอย่างเขินอาย “แม่ หนูรู้ว่าแม่คือคนที่รักหนูมากที่สุด และแม่น่าจะรู้ว่าแม่เป็นคนที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหนู อย่าได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องของหนูเลย เพราะหนูดูแลตัวเองได้ค่ะ”

“เด็กขี้แง” ดวงตาของราเชลเป็นประกายด้วยน้ำตาเมื่อเธอพูดแบบนั้น

เมื่อฟินนิคกลับมาพร้อมกับอาหาร เขาก็เห็นภาพที่อบอุ่นใจนี้โดยบังเอิญ เขาใจแข็งนั่งลงข้างประตูเพื่อไม่ให้รบกวนช่วงเวลาของพวกเขา

ด้วยควาพึงพอใจในการกระทำที่มีเหตุผลของเขา ท่าทีของราเชลก็อ่อนลงอย่างมาก เธอยื่นมือไปหาเขาอย่างน่าประหลาดใจและชวนเขามาคุยด้วยกัน “ฟินนิค มานี่หน่อย ฉันมีอะไรจะบอกคุณ”

“ฟินนิค” เธอเน้นทุกคำในประโยคเพื่อแสดงให้เห็นว่าคำพูดของเธอจริงจังเช่นไร “วิเวียนเป็นลูกสาวคนเดียวของฉัน และตอนที่เธออยู่กับฉัน นั้น เธอผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมามาก ดังนั้นทั้งหมดที่ฉันต้องการสำหรับเธอคือผู้ชายที่ดีและรู้วิธีดูแลเธออย่างดี ไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะร่ำรวยหรือไม่ก็ตาม เพราะเธอบอกกับฉันว่าคุณคือคุณคือคนรักของเธอ ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากฝากฝังให้คุณทำให้เธอมีความสุข ”

ฟินนิคหันไปมองวิเวียนด้วยแววตาประหลาดใจ

เขารู้ว่าวิเวียนต้องบอกแม่ของเธอถึงบางสิ่งที่ทำให้แม่ของเธอเปลี่ยนทัศนคติอย่างทันทีทันใด

เขายังคงจำช่วงเวลาที่วิเวียนยืนยันกับแม่ของเธอว่าเธอไม่มีความรู้สึกกับเขา และการแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงในนามเท่านั้น

ดังนั้นที่ราเชลกำลังปฏิบัติต่อผมอย่างเป็นมิตรเพราะวิเวียนสารภาพกับเธอ วิเวียนบอกว่าเธออยากจะใช้ชีวิตที่เหลือกับผมมากแค่ไหนอย่างนั้นเหรอ

เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นั้น กล้ามเนื้อที่เกร็งบนใบหน้าของเขาก็คลายตัวลงอย่างมาก

สิ่งนี้ช่างสมบูรณ์แบบ

ในที่สุดเธอก็เต็มใจที่จะยอมรับว่าผมเป็นสามีของเธออย่างนั้นเหรอ

หลังจากที่รู้ความจริงเบื้องหลังทุกอย่างแล้ว วิเวียนยังจะยอมรับฉันในฐานะแม่อยู่อีกไหม เธอจะเกลียดฉันไปจนตลอดชีวิตที่เหลือของเธอไหม