ความรักสีคราม นิยาย บท 1600

โจอันเป็นคนแรกที่เผชิญหน้ากับคำขู่ของยูริ

เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยว และไม่ลังเลในการตัดสินใจที่จะยอมสละชีวิตตนเองถ้ามันจะทำให้ลูกของเธอปลอดภัย

ยูริยิ้มเยาะ “ดี! รู้สึกอุ่นใจที่ได้เห็นว่าเธอรักลูกน้อยมากแค่ไหน ถอยไปซะ แล้วปล่อยให้ฉันออกไปจากที่นี่แต่โดยดี เว้นแต่ว่าเธออยากจะเห็นเลือดของลูกตัวเอง ฉันไม่แน่ใจหรอกนะว่าเขาจะทนเสียเลือดได้มากแค่ไหน!”

น้ำเสียงของเขาเย็นชาและเลือดเย็นจนดูเหมือนว่าเขาสามารถจะฆ่าเด็กคนนี้ได้จริงๆ

“เอาล่ะ เรารับปากแกแล้ว อย่าทำร้ายลูกของฉันนะ!”

โจอันสูญเสียเหตุผลไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเธอเห็นว่าลูกของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย “แลร์รี่ คุณช่วยปล่อยเขาไปได้มั้ย? ฉันแค่อยากให้ลูกของเราปลอดภัย!”

แลร์รี่รู้สึกเจ็บปวดที่จะต้องเห็นว่าเธอลนลานทำอะไรไม่ถูกและสิ้นหวังแค่ไหน แต่เขาก็รู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพาลูกกลับมาถ้าเขาไม่ยอมปล่อยยูริไป

เมื่อเขาไม่สามารถบอกเธอต่อหน้ายูริได้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็มีเพียงแค่ส่งสายตามั่นใจไปให้เธอเห็น

โจอันดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ จึงค่อยๆ สงบลง

เธอไว้วางใจแลร์รี่มากเสมอเรื่องการทำงานใดๆ ให้สำเร็จลุล่วง จนกลายเป็นนิสัยอีกอย่างของเธอไปแล้ว

ยูริรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้น เมื่อเห็นทั้งหมดต่างก็จ้องมองดูเขาอย่างเงียบๆ

“นี่คือคำเตือนครั้งสุดท้าย! ปล่อยฉันไป ไม่งั้นก็เตรียมจัดงานศพลูกน้อยหัวแก้วหัวแหวนของแกได้เลย!” เขาขู่ซ้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังยิ่งขึ้นอีก

ยูริถอนใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าพวกเขายอมถอยออกไป วุ้ย! โชคดีที่ฉันมีเด็กคนนี้อยู่ในมือ ไม่งั้นฉันก็คงไม่สามารถจะเอาชีวิตรอดไปจากที่นี่ได้แล้ว!

เขารู้เรื่องระหว่างฉันกับคาร์ลแล้วเหรอ? หรือว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเพียงแค่การแสดงเท่านั้น? ความมั่นใจของยูริเริ่มสั่นคลอน เมื่อเขาคิดว่าแลร์รี่ล่วงรู้แผนการของเขามาโดยตลอด