ความรักสีคราม นิยาย บท 1603

แคสเปี้ยนกลับมาที่โรงพยาบาลในเวลาต่อมาแล้วเคาะประตูเบาๆ แลร์รี่พยักหน้าให้และดึงผ้าห่มให้โจแอนก่อนจะออกจากวอร์ดไปเงียบๆ

“นายสืบได้อะไรมาบ้าง!” แลร์รี่ถามขณะที่ทั้งสองนั่งลงบนม้านั่งตรงทางเดิน

“ครบเลยครับ ชื่อของคนที่เป็นผู้นำปฏิบัติการครั้งนี้ก็คือ ยูริ โจโววิช คุณอาจคิดว่าเขาเป็นกัปตันหรืออะไรสักอย่าง เขาเกือบจะถูกฆ่าตายขณะปฏิบัติภารกิจในมาร์ซิงฟิว และคาร์ลก็เป็นคนที่ช่วยชีวิตเขาไว้ ดังนั้นเขาจึงติดหนี้บุญคุณของคาร์ล และการพยายามลักพาตัวลูกชายของคุณเมื่อก่อนหน้านี้ก็เป็นวิธีการตอบแทนบุญคุณนั้นของเขา” แคสเปี้ยนอธิบาย

“ทั้งหมดนั่นเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณงั้นเหรอ? ฉันสงสัยซะจริงว่าคนนีวแลนด์จะซาบซึ้งบุญคุณได้ขนาดนั้น ไม่มีทางที่ยูริจะยอมทำเรื่องนี้ฟรีๆ หรอก”แลร์รี่พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

แคสเปี้ยนประทับใจกับการวิเคราะห์ของเขามาก “คุณพูดถูกแล้วครับ คาร์ลสัญญากับเขาว่าจะให้เงินรางวัลห้าล้านหากเขาทำงานได้สำเร็จ ซึ่งนั่นจะช่วยให้เขากลับไปมีชีวิตที่หรูหราในนีวแลนด์ได้”

นั่นอธิบายทุกอย่างได้ เพราะว่าฉันจะไม่มีอำนาจไปจัดการอะไรกับเขาได้เลยหากเขาอยู่ในนีวแลนด์ ซึ่งยูริก็รู้ดี นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยอมเสี่ยงครั้งใหญ่!

“หัวหน้าครับ ผมมีเรื่องอยากจะถามหน่อย…” แคสเปี้ยนพูดด้วยสีหน้าสับสน

“นายอยากรู้ว่า ฉันรู้ได้ยังไงว่าคาร์ลอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ ใช่มั้ย?”

แลร์รี่รู้จักแคสเปี้ยนเป็นอย่างดี

“ใช่ หัวหน้ารู้ได้ยังไงครับ? ในเมื่อเราไม่เคยระแคะระคายเรื่องนั้นมาก่อนเลย!”

“มันเป็นเพียงการคาดเดาน่ะ คาร์ลกับกาเบรียลล่าคือคนที่อยู่เบื้องหลังปัญหาหลายเรื่องที่เราเผชิญในช่วงไม่นานมานี้ ซึ่งกาเบรียลล่าไม่มีทุนรอนมากพอที่จะทำร้ายเราได้อีกต่อไปแล้ว แต่คาร์ลยังทำได้ และเขาก็เกลียดชังเราเข้ากระดูกดำหลังโดนเราหักขา แถมกาเบรียลล่ายังมาหย่ากับเขาอีก นั่นก็ยิ่งเติมเชื้อความเกลียดชังให้มากขึ้น ดังนั้น จึงเป็นไปได้มากที่เขาจะยังอยากแก้แค้นพวกเรา” แลร์รี่ตอบอย่างใจเย็น

“แค่นั้นเองเหรอครับ?” แคสเปี้ยนถามอย่างไม่เชื่อ