ความรักสีคราม นิยาย บท 1602

“หึ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอกนะ เพราะแกจะไม่ได้กลับไปที่นีวแลนด์อีก!” แลร์รี่มีรอยยิ้มชั่วร้ายอยู่บนใบหน้าในขณะที่พูดต่อไปว่า “แคสเปี้ยน พามันไป ให้มันได้เห็นการต้อนรับที่อบอุ่นที่สุดของเรา เสร็จแล้วก็ส่งให้ตำรวจ อย่างน้อยๆ เราก็ได้ทำอะไรเพื่อช่วยลดอาชญากรรมในมาร์ซิงฟิว!”

“เข้าใจแล้วครับ!”

แคสเปี้ยนพยักหน้าแล้วเริ่มลากยูริไปยังรถที่จอดอยู่ใกล้ทางเข้า

“เรื่องนี้แก๊งโจโววิชจะไม่ให้อภัยพวกแกแน่ แลร์รี่ แกจะต้องตายอย่างสยดสยอง” ยูริสาปแช่งเขาอย่างสิ้นหวัง เมื่อรู้ว่าตัวเองจะต้องพบกับจุดจบเช่นไร

ในขณะที่เสียงตะโกนโวยวายของเขาเรียกร้องความสนใจอย่างมาก แคสเปี้ยนก็ชกเข้าที่ท้องของเขาอย่างแรง ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดจนต้องหุบปากไปทันที

ชายอีกคนที่อยู่กับยูริพยายามที่จะหนีไป แต่แคสเปี้ยนก็ให้คนจับเอาไว้แล้วลากเข้าไปในรถด้วยกัน

เพียงเท่านี้ชะตากรรมของทั้งสองก็ถูกผนึกไว้แล้ว

หลังจากจัดการเรื่องต่างๆ แล้ว แลร์รี่ก็กลับไปดูโจอันในวอร์ดของเธอ

ทารกน้อยหยุดร้องไห้และนอนหลับอย่างสบายในอ้อมแขนของเธอ ขณะที่เธอเฝ้าดูลูกน้อยด้วยความรัก

มันเป็นวิธีปลอบใจตัวเอง เพราะเธอไม่อยากที่จะต้องประสบกับเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกสิ้นหวังและหวาดกลัวที่จะต้องสูญเสียคนที่เธอรักอีกต่อไป

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ยังคงสั่นประสาทเธอเล็กน้อย โจอันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู แล้วก็ผ่อนคลายลงเมื่อเห็นว่าเป็นแลร์รี่

“จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเหรอคะ?” โจอันพยายามฝืนยิ้มอย่างเต็ม แม้ว่าจะรู้สึกแย่มากก็ตาม