ความรักสีคราม นิยาย บท 218

แอชลีย์ไม่สนใจภาพลักษณ์ของเธออีกต่อไปเพราะเธอดูลุกลี้ลุกลน​

มันไม่ง่ายที่ฉันและฟาเบียนได้แต่งงานกัน ตอนนี้ตระกูลมิลเลอร์กลับตกที่นั่งลำบาก ฟาเบียนจะคิดยังไงกับฉัน เขาจะเอาผู้หญิงที่สิ้นเนื้อประดาตัวมาเป็นเมียหรือเปล่า

"ฟาเบียน พวกเราจะทำยังไงกันดี ฉันควรทำยังไงดี คุณต้องคิดหาทางช่วยพ่อนะ" แอชลีย์​วิงวอน

"ต้องไม่มีอะไรผิดพลาดกับข้อตกลงทางธุรกิจและตระกูลมิลเลอร์ต้องไม่ล้มละลาย" เอ็มม่าทุกข์ทรมานใจเช่นกัน

บัญชีถูกอายัดเหรอ พระเจ้า พวกเรากำลังจะล้มละลายแล้วใช่ไหม ฉันจะอยู่ยังไงโดยไม่มีของหรูหราพวกนี้

"คุณทำอะไรลงไป ฮาร์วี่ย์ คุณปล่อยให้บริษัทของเราเดือดร้อนได้ยังไงกัน" เอ็มม่าตำหนิ "นี่คุณไปกระตุกหนวดเสือมาหรือเปล่า หรือว่าคุณโกงบริษัท ทำไมชีวิตของฉันถึงน่าเวทนานักนะ สุดท้ายฉันควรจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขบ้างสิหลังจากเจ็บปวดกับคุณมาหลายปี แล้วทีนี้พวกเราจะชดใช้หนี้มหาศาลพวกนั้นได้ยังไงในชั่วชีวิตนี้"

ตอนนั้นที่เอ็มม่าเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น แอชลีย์เดินไปปลอบแม่และน้ำตาของเธอก็ไหลนองหน้าเช่นกัน

ฟาเบียนขมวดคิ้ว

"ไม่ต้องห่วงนะครับ คุณและคุณนายมิลเลอร์ ผมจะจัดการหนี้ทั้งหมดนี้ให้เอง พวกคุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากไปนะครับ แค่ดูแลตัวเองก็พอ" ฮาร์วี่ย์ตำหนิตัวเองเช่นกัน

ทำไมฉันถึงประมาทขนาดนี้นะ ฉันมั่นใจว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้วตอนที่ฉันสืบสาวเรื่องราวก่อนหน้านี้ ทำไมจู่ๆ พวกเราถึงโดนสอบสวนจนถึงขั้นบัญชีถูกอายัดได้ล่ะ

ฟาเบียนเดินไปที่หน้าต่างและคุยโทรทัศน์ วิเวียนอึ้งเหมือนกันที่จู่ๆ สถานการณ์ของครอบครัวก็เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน

ใช่เลย ต้องใช่แน่ๆ ฟินนิคเป็นคนทำ จะมีใครหน้าไหนอีกในซํนไชน์ ซิตี้ที่มีอำนาจมากจนทำร้ายครอบครัวเราได้อย่างเลือดเย็นขนาดนี้

แอชลีย์รีบตามวิเวียนไปและคว้าแขนเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอหนีได้ วิเวียนตกใจและตะคอกถามว่า "เธอมีปัญหาอะไรแอชลีย์ ฉันไปทำอะไรให้เธอปล่อยฉัน"

"ใจคอเธอทำด้วยอะไรถึงถามฉันอย่างนั้น ต้องโหดเหี้ยมแค่ไหนถึงได้ทิ้งพ่อตัวเองไว้ วิเวียน เธอนี่มันปีศาจร้ายชัดๆ" แอชลีย์ตะคอก

วิเวียนยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่แอชลีย์พูด "บอกฉันมาสิ เธอขอให้ฟินนิคมาสั่งสอนบทเรียนให้กับตระกูลมิลเลอร์ใช่ไหม"

เธอคิดได้ยังไง ฉันไม่เคยบอกฟินนิคแบบนั้นเลย ฉันไม่ใช่คนใจแคบที่จะทำเรื่องแบบนั้นเพื่อระบายความโกรธของตัวเอง