ความรักสีคราม นิยาย บท 219

"นี่เธอกล้าโทษว่าเป็นความผิดฉันงั้นเหรอ แอชลีย์" วิเวียนตะคอกกลับ "ฉันไม่ใช่คนน่ารังเกียจอย่างที่เธอพูด เธอคิดว่าฉันไม่เบื่อเหรอเวลาที่เธอทำแบบนี้ ฟังฉันนะแอชลีย์นี่ไม่ใช่ความผิดของฉันและฉันไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบเรื่องนี้"

ไม่ว่าวิเวียนจะปฏิเสธแค่ไหน แอชลีย์ยังมั่นใจว่าเธอคือคนที่ยุยงให้ฟินนิคทำเรื่องนี้

"มันยังไม่สาแก่ใจเธอหรือไงที่ได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน แล้วตอนนี้เธอยังส่งสามีของเธอมาก่อกวนตระกูลมิลเลอร์อีก เธอต้องการทำลายบ่อเงินบ่อทองของพวกเราและอยากให้พวกเรามีชีวิตที่ยากจนแบบเธอใช่ไหม ฮ่าๆ ฉันประเมินเธอต่ำไปจริงๆ โทรหาฟินนิคเดี๋ยวนี้และบอกให้เขาหยุด เร็วเข้า"

ฉันมีพี่สาวชั่วร้ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

"ระวังปากหน่อยนะ แอชลีย์" วิเวียนพูดเรียบเฉย "ฉันไม่เคยนอนกับฟาเบียนหรือขอให้ฟินนิคมายุ่งกับครอบครัวเลย นี่มันเป็นจินตนาการของเธอล้วนๆ มันทำให้ฉันเศร้าที่ได้รู้จักคนในบ้านหลังนี้ ฉันพอแล้ว"

"นี่เธอคิดว่าเธอกำลังจะไปไหน" แอชลีย์ฉุดวิเวียนไว้และไม่ยอมปล่อยให้เธอกลับ "อย่าได้คิดที่จะหนีไปไหนจนกว่าเรื่องนี้จะเรียบร้อย วิเวียน กลับมานี่เดี๋ยวนี้ นังสารเลว" วิเวียนและแอชลีย์ต่างฉุดกระชากลากถูกันอยู่ในสวน เมื่อแอชลีย์บังเอิญล้มลง วิเวียนจึงเข้าไปช่วยดึงเธอขึ้นมาตามสัญชาตญาณ แต่แอชลีย์เหวี่ยงมือมาปัดแขนเธอออก

"ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของเธอ เลิกเสแสร้งเสียที วิเวียน" แอชลีย์กรีดร้อง "คิดว่าฉันโง่หรือไง ลึกๆ แล้วเธอมันก็ขี้อิจฉา เธอแค่รับความจริงไม่ได้ว่าฟาเบียนกับฉันกำลังจะแต่งงานกัน เหมือนอย่างที่เธอเคยฉีกชุดเจ้าหญิงของฉันตอนที่พวกเรายังเป็นเด็ก"

วิเวียนนิ่งงัน "ชุดเจ้าหญิงเหรอ ชุดเจ้าหญิงอะไรกัน"

"เลิกเสแสร้งเสียที วิเวียน" แอชลีย์เย้ยหยัน "เธอสมองเลอะเลือนไปแล้วหรือไง"

ไม่มีคนบนถนนเลยและนั่นทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเธออยู่ในโลกเทพนิยาย

จากนั้นก็พบว่ามีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้ชุดของเธอเสียหาย

แอชลีย์ระเบิดอารมณ์ด้วยความโกรธเมื่อวิเวียนกลับมาและฮาร์วี่ย์กับเอ็มม่าก็ดุด่าเธอด้วย

คิ้วของวิเวียนค่อยๆ ขมวดเข้าหากันทีละน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะแอชลีย์เตือนฉันไว้ ความทรงจำพวกนั้นคงถูกฝังกลบอยู่ใต้ดินไปตลอดกาล