ความรักสีคราม นิยาย บท 224

พวกเขาช่างหน้าไหว้หลังหลอก เมื่อก่อนพวกเขาเคยดูถูกฉัน ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเขาจะกล้ามาขอเรื่องบ้าบอนี่ต่อหน้าฉัน

วิเวียนเย้ยหยันอยู่ในใจเมื่อเธอเห็นว่าพวกเขาช่างน่าตลกสิ้นดี เธอทำหน้านิ่งและตอบกลับ “หนูขอโทษจริงๆ แต่ว่าหนูไม่เคยก้าวก่ายงานของฟินนิคและหนูก็ไม่คิดที่จะก้าวก่ายด้วย เพราะงั้นหนูเกรงว่าหนูคงช่วยอะไรไม่ได้มาก”

สีหน้าของคนในตระกูลมิลเลอร์เคร่งขรึมขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของวิเวียน

แอชลีย์เป็นคนแรกที่ตะโกนใส่พี่สาวของเธอ “วิเวียน แกกล้าดียังไงมาทำตัวเป็นไม่สนใจความเป็นอยู่ของคนในครอบครัวแบบนี้ แกคงจะอยู่ดีกินดีหลังจากที่ได้รู้จักกับคนที่มีอิทธิพลสินะ”

เอมม่าเล่นตามน้ำไปกับลูกสาวและแสร้งทำเป็นตำหนิเธอ “แอชลีย์ ลูกไม่ควรพูดกับพี่สาวของลูกแบบนี้นะ แม่มั่นใจว่าพี่เขาไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอก แม่เชื่อมั่นในตัวพี่เขาและแม่มั่นใจว่าพี่เขาจะช่วยเหลือพวกเราเพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของเราในอดีต ฉันพูดถูกไหมจ้ะวิเวียน”

เธอเป็นใครมาเรียกชื่อฉัน เลิกพูดเหมือนกับว่าพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันสักที เมื่อได้ยินพวกเขาเรียกชื่อของเธอ วิเวียนก็แทบอ้วกให้กับสถานการณ์ที่ไร้สาระนี้ พวกเขาช่างหน้าไหว้หลังหลอกกันเสียจริง

ฮาร์วีย์ก้าวไปหาวิเวียนและขอร้อง “วิเวียน นี่เป็นเรื่องความเป็นความตายเลยนะ ตระกูลมิลเลอร์ทุกคนกำลังหวังพึ่งพาลูก ฟินนิครักลูกหัวปักหัวปำจะตาย พ่อมั่นใจว่าเขาจะต้องฟังลูกแน่นอน ลูกช่วยบอกเขาให้ปล่อยตระกูลมิลเลอร์ไปสักครั้งได้ไหม ขอร้องล่ะ”

วิเวียนตอบกลับเสียงดัง “พ่อคะ หนูบอกพ่อแล้วว่าหนูไม่เคยก้าวก่ายเรื่องงานของเขาเลย ถึงแม้ว่าหนูจะยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด หนูก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะฟังหนูหรือเปล่า”

“วิเวียน ฉันเป็นพ่อแกนะ แกคิดเหรอว่าแม่ของแกจะสามารถเลี้ยงดูแกได้ด้วยตัวคนเดียวถ้าไม่มีเงินที่ฉันส่งให้แกและแม่ของแกใช้ในอดีต ถ้าไม่มีฉัน แกก็คงตายเพราะอดอยากไปนานแล้ว” ฮาร์วีย์ตะโกนขึ้นอย่างบ้าคลั่งเมื่อเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

วิเวียนที่หงุดหงิดในตอนแรกก็รู้สึกเศร้าใจขึ้นมาทันทีเพราะในที่สุดพ่อของเธอก็เผยตัวตนที่แท้จริงออกมา

ในขณะเดียวกันฮาร์วีย์และเอมม่าก็เริ่มพูดถึงทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต

พวกเขาบอกวิเวียนว่าเธอควรขอบคุณความมีน้ำใจของพวกเขาโดยการขอให้ฟินนิคปล่อยตระกูลมิลเลอร์ไปสักครั้ง

เอมม่าพูด “ตอนที่เธอยังเด็ก ฉันให้ชุดราคาแพงกับเธอเป็นของขวัญด้วยนะ แอชลีย์ใส่ชุดนั้นแค่เดือนเดียวเองก่อนที่ฉันจะให้เธอไป เธอจำตอนที่มีคนเอาปูยักษ์อลาสก้ามาให้เราได้ไหม ตอนนั้นฉันก็แบ่งให้เธอแบบไม่ลังเลเลย เธอลืมช่วงเวลาดีๆ ที่พวกเราใช้ร่วมกันในฐานะครอบครัวไปแล้วเหรอ เธอทิ้งพวกเราได้ยังไง”

ชุดราคาแพงเหรอ เธอกำลังพูดถึงชุดที่แอชลีย์เบื่อแล้วน่ะเหรอ เหตุผลเดียวที่เธอให้ชุดนั้นกับฉันก็เพราะว่าลูกสาวของเธอบอกว่ามันน่าเกลียด เรื่องปูเองก็เหมือนกันที่เธอแบ่งให้ฉันก็เพราะว่าปูมันไม่สดแล้ว นี่เธอคิดว่านั่นคือการแบ่งจริงๆ น่ะเหรอ ฉันท้องเสียไปสองสามวันก็เพราะเธอ

เอมม่าทำหน้าย่นเมื่อเธอคิดกับตัวเอง ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางปล่อยพวกแกไปหรอก

มิลเลอร์

วิเวียนไม่ต้องทำงานบ้านสักอย่างเมื่ออยู่กับราเชลแต่เมื่อเธอเริ่มเข้ามาอยู่กับคนในตระกูลมิลเลอร์ วิเวียนก็ต้องทำงานบ้านทุกอย่างโดยที่มีเอมม่าคอยจับตามอง

ด้วยความไร้เดียงสาในตอนนั้น วิเวียนจึงไม่กล้ามีปากมีเสียงกับความอยุติธรรมที่เธอได้รับ เธอเก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียวและนอนร้องไห้จนหลับไปเพราะไม่อยากให้แม่ของเธอเป็นห่วง

ฮาร์วีย์ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บริษัท ส่วนเอมม่าจะพาแอชลีย์ไปเที่ยวต่างประเทศ วิเวียนจำตอนที่เธอติดสอยห้อยตามคนทั้งคู่ไปเที่ยวได้เป็นอย่างดี

ราเชลนึกว่าวิเวียนมีช่วงเวลาที่ดีตอนอยู่ที่บ้านของตระกูลมิลเลอร์เพราะวิถีชีวิตที่อู้ฟู้ของพวกเขา เธอนึกว่าวิเวียนได้มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลแทนที่จะมามีวัยเด็กอันน่าสมเพชอยู่กับเธอ

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงบอกลูกสาวของเธอ “พวกเราต้องพึ่งพาตระกูลมิลเลอร์ไปก่อนเพราะแม่ยังให้อะไรลูกมากไม่ได้นะวิเวียน แม่ไม่ใช่ผู้หญิงไร้ยางอายแต่แม่ยังไม่สามารถดูแลลูกได้ ไม่อย่างนั้นลูกจะกลายมาเป็นคนโง่แบบแม่ สัญญากับแม่สิว่าลูกจะเป็นผู้หญิงที่พึ่งพาตัวเองได้ในอนาคต แม่อยากให้ลูกมีชีวิตที่ดีนะ”