ความรักสีคราม นิยาย บท 226

ในทางกลับกัน ฟินนิคขมวดคิ้วมุ่นเพราะเขาไม่อยากเชื่อว่าวิเวียนจะยอมจำนนต่อพวกมิลเลอร์และยอมปล่อยพวกเขาไปตามที่ขอ เขาครุ่นคิดอยู่สักพักและปฏิเสธที่จะยอมจำนนเพราะยังไงเขาก็ไม่ใช่คนที่ใจดีอะไรอยู่แล้ว

ความจริงแล้วเป้าหมายของเขาคือการทำลายตระกูลมิลเลอร์เพื่อให้พวกเขาได้รู้ถึงรสชาติของสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ถ้าพวกเขาไม่ได้ลิ้มรสของความยากจน พวกเขาก็คงไม่มีวันได้เรียนรู้ที่จะมีเมตตา

เขาลดระดับสายตามองไปยังวิเวียนและทันทีที่เขาสังเกตเห็นว่าดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา เขาก็ไม่สามารถที่จะระงับความโกรธได้อีกต่อไป “วิเวียน คุณแน่ใจเหรอว่าจะเมตตาพวกเขาหลังจากที่พวกเขาทำตัวไม่ดีกับคุณมาตลอดหลายปี”

วิเวียนมีความคิดและวิธีการของเธอเองในการกำจัดปัญหาที่มันกวนใจเธอมานานหลายปี แทนที่จะแสดงความมีเมตตา เธอกลับตัดสินใจใช้โอกาสนี้ในการตัดความสัมพันธ์กับตระกูลมิลเลอร์

ที่จริงแล้ววิเวียนอยากแก้แค้นตระกูลมิลเลอร์มาโดยตลอด แต่นอกจากการได้แก้แค้นแล้ว เธอก็ไม่ได้อะไรอีก เธอไม่สามารถหนีจากตระกูลมิลเลอร์ได้ตราบใดที่เธอยังมีความสัมพันธ์กับพวกเขาอยู่ และตอนนี้เธอทนพอแล้วและเธอตัดสินใจที่จะจบทุกอย่างลง

วิเวียนหันไปสบตากับเอมม่าและฮาร์วีย์ก่อนที่เธอจะพูดออกมา “ฉันแน่ใจค่ะฟินนิค ฉันอยากปล่อยคนตระกูลมิลเลอร์ไป”

“ทำไม” ฟินนิคถามอย่างงุนงง

“ฟินนิค ฉันไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองติดค้างอะไรตระกูลมิลเลอร์เลย แต่เป็นฮาร์วีย์ต่างหากที่ติดค้างเรา เขาบังคับขืนใจแม่ของฉันและเธอต้องมาตั้งท้องฉันเพราะพฤติกรรมที่โง่เขลาของเขา นอกจากนี้เขายังละเลยพวกเรามาตลอดหลายปีและไม่เคยคิดว่าพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันเลยสักครั้ง”

เมื่อได้ยินสิ่งที่วิเวียนพูด ฮาร์วีย์ก็ก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิดเพราะวิเวียนพูดถูก เขาเป็นคนที่ละเลย

ราเชลและวิเวียน

วิเวียนพูดต่อ “ที่ผ่านมาตระกูลมิลเลอร์ทำไม่ดีกับฉันแต่ฉันคงไม่สามารถทำแบบเดียวกันกับพวกเขาได้ ไม่อย่างนั้นฉันก็คงไม่ได้ต่างอะไรจากพวกเขานัก ฟินนิค ได้โปรดปล่อยตระกูลมิลเลอร์ไปเถอะ แทนที่พวกเราจะมาล้างแค้นกัน ฉันอยากมีชีวิตที่สงบสุขและไม่มีพวกเขาในชีวิตมากกว่า”

เอมม่าดีใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของวิเวียน เธอยิ้มกว้างจนปากจะถึงหูและพูด “เธอพูดถูกวิเวียน เธอตัดสินใจถูกแล้วในฐานะส่วนหนึ่งของครอบครัว” เอมม่าหันไปหาฟินนิคและบอก “คุณนอร์ตันคะ ฉันมั่นใจว่าคุณจะฟังเธอ พวกเราไม่ควรทะเลาะกันเพราะพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน”

ฟินนิคจ้องเขม็งไปที่เอมม่าและเอ่ยเตือน “หุบปาก”

เมื่อฟินนิคพูดขู่ขึ้น เอมม่าก็ถอยห่างออกจากเขาด้วยความกลัว

ในขณะเดียวกันวิเวียนก็หัวเราะเบาๆ ให้กับคำพูดของแม่เลี้ยงของเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยเห็นว่า