ความรักสีคราม นิยาย บท 227

เอมม่าชะงักไปทันทีเมื่อเธอสังเกตเห็นสายตาอันแหลมคมของฟินนิค สุดท้ายเธอจึงพึมพำกับตัวเองเพื่อระบายความไม่พอใจ “ถ้าไม่ใช่เพราะแก ตระกูลมิลเลอร์ก็คงไม่ต้องมาเจอกับเรื่องร้ายๆ แบบนี้ ฮึ่ม แกกล้าดียังไงมาคิดว่าตัวเองสูงส่งแบบนี้”

ฟินนิคเย้ยหยัน “หมายความว่าตระกูลมิลเลอร์ไม่เต็มใจที่จะทำตามเงื่อนไขที่วิเวียนกำหนดงั้นเหรอ”

ทันทีที่เอมม่าและฮาร์วีย์ได้ยินคำถามของฟินนิค พวกเขาก็ตกอยู่ในความสิ้นหวังอีกครั้ง

พวกเขาสบตากับวิเวียนและส่งสัญญาณให้เธอขอความเมตตาจากฟินนิค

ในทางกลับกันวิเวียนรู้สึกโกรธมากเพราะฮาร์วีย์และเอมม่าทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าฟินนิค

ฮาร์วีย์อ้อนวอน “คุณนอร์ตันครับ ได้โปรดให้โอกาสพวกเราอีกครั้ง”

เขาหันไปหาภรรยาและตำหนิ “มัวรออะไรอยู่อีก รีบขอโทษวิเวียนซะสิ”

แม้จะไม่เต็มใจแต่เอมม่าก็เอ่ยขอโทษออกไป “วิเวียน เธอคงไม่ถือสาคำพูดของฉันหรอกใช่ไหม ได้โปรดอย่าถือสาคำพูดของฉันเลย ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”

เอมม่ารู้สึกเสียวสันหลังวาบเมื่อฟินนิคยังคงนิ่งเงียบในขณะที่จ้องมองมาที่เธอ

แต่ทันทีที่เอมม่าเห็นสายตาที่มองทะลุปรุโปร่งของฟินนิค เธอก็เปลี่ยนน้ำเสียงและเอ่ยขอโทษอีกครั้ง “วิเวียน ฉัน…”

เธอลำบากใจที่จะขอโทษเพราะเธอทิ้งศักดิ์ศรีในฐานะแม่เลี้ยงของวิเวียนไปไม่ได้ แต่เธอก็ตระหนักได้ถึงผลของการกระทำที่จะตามมาเพราะฟินนิคเองก็แสดงจุดยืนที่ชัดเจน สุดท้ายเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องขอโทษเพื่ออนาคตของตระกูลมิลเลอร์ ไม่อย่างนั้นชีวิตหรูหราที่เธอชอบก็จะจบลงในชั่วข้ามคืนถ้าหากเธอปฏิเสธที่จะขอโทษ

ในที่สุดเอมม่าก็พึมพำขึ้น “ฉันขอโทษวิเวียน ได้โปรดยกโทษให้เรากับสิ่งที่เราทำกับเธอไปในอดีต”

แม้ว่าเอมม่าจะขอโทษ แต่วิเวียนก็ไม่ได้รู้สึกพอใจเพราะเธอรู้ว่าแม่เลี้ยงของเธอไม่ได้หมายความอย่างนั้น

แต่มันก็ถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่เอมม่ายอมรับผิดในสิ่งที่ทำไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ฉันเดาว่านี่คงเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด… จากนี้ไปพวกเราก็จะไม่เกี่ยวข้องกันอีก

หลังจากที่วิเวียนตัดสินใจได้ เธอก็โน้มตัวไปหาฟินนิคและพูดกับเขา “ฉันเหนื่อยแล้ว”

เธอหมดแรงแล้วจริงๆ และเธอไม่อยากอยู่ใกล้พวกหน้าไหว้หลังหลอกอีกต่อไปแล้ว

หัวใจของฟินนิคสั่นไหวเมื่อเขาสังเกตเห็นดวงตาที่บวมเป่งของวิเวียน เขาอยากที่จะสั่งสอนบทเรียนให้กับตระกูลมิลเลอร์อย่างแรงกล้าว่าอย่ามาทำร้ายผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ

แต่เขาก็ต้องห้ามใจไม่ให้ตัวเองทำอะไรตระกูลมิลเลอร์ลงไปเพราะวิเวียนได้แสดงจุดยืนที่ชัดเจนแล้ว ตราบใดที่พวกเขาอยู่ห่างจากวิเวียน เขาก็จะทำตามสัญญา

มันจบลงแล้วจริงๆ ใช่ไหม ตั้งแต่นี้ไปฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฮาร์วีย์และตระกูลมิลเลอร์อีกแล้ว ความทรมานที่ฉันได้จากพวกเขาดูเหมือนจะไม่ทรมานอีกต่อไป

แม่คือครอบครัวเดียวที่ฉันมีนับตั้งแต่นี้…ไม่สิ เดี๋ยวก่อน ฉันมีฟินนิคด้วย

เมื่อพวกเขาเดินออกมาจากบ้านตระกูลมิลเลอร์ ฟินนิคก็พาวิเวียนกลับไปที่รถและสั่งให้โนอาห์พาพวกเขากลับบ้าน

ระหว่างทางวิเวียนเอาแต่นั่งเหม่อลอย มีบางครั้งที่เธอก้มหน้าและน้ำตาคลอ

ฟินนิคคิดว่าคงถึงเวลาแล้วที่วิเวียนจะได้ปลดปล่อยความคับข้องใจออกมา เห็นได้ชัดว่าเธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วหลังจากการเผชิญหน้าอย่างหนักหน่วงในวันนี้

ความจริงแล้วเธอคงใจสลายไปนานแล้วหากเธอไม่ใช่ผู้หญิงแกร่ง

ตระกูลมิลเลอร์ก็แค่พวกงี่เง่า พวกเขาปฏิบัติต่อผู้หญิงที่บอบบางอย่างโหดร้าย… ตอนนี้เธอต้องรู้สึกเศร้ามากแน่ๆ

ฟินนิคดึงวิเวียนเข้ามากอดและพูด “ทุกอย่างจบลงแล้ว ถ้าคุณอยากร้องไห้ก็ร้องได้เลยเพราะมันอาจทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น”

วิเวียนเอนตัวพิงหน้าอกของฟินนิคอย่างรู้สึกปลอดภัยราวกับว่าเธอได้ค้นพบที่หลบภัย

เธอสะอึกสะอื้นและปล่อยความรู้สึกที่ถูกกักเก็บเอาไว้จากความอยุติธรรมที่เธอได้รับทั้งหมดออกมา ครั้งหนึ่งในชีวิตเธอสามารถสลัดคราบของความแข็งแกร่งและเผยด้านที่อ่อนแอของเธอต่อหน้าชายหนุ่มที่รักได้

จากความบอบช้ำและความทรมานที่เธอต้องเผชิญในวัยเด็กไปจนถึงการเย้ยหยันและการเยาะเย้ยที่เธอได้รับในตอนที่โตขึ้น วิเวียนรู้สึกโล่งใจที่สุดท้ายมันก็จบลง ในที่สุดเธอก็สามารถตัดความสัมพันธ์กับคนตระกูลมิลเลอร์ได้แล้ว