ความรักสีคราม นิยาย บท 239

สรุปบท ตอนที่ 239 โชคชะตา: ความรักสีคราม

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 239 โชคชะตา – ความรักสีคราม โดย Mongkhon

บท ตอนที่ 239 โชคชะตา ของ ความรักสีคราม ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Mongkhon อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ผู้ชายที่นำพาความทุกข์ทรมานแสนสาหัสมาสู่เธอเป็นคนที่ให้ความรู้สึกมั่นคงปลอดภัยแก่เธอเช่นกัน เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฟินนิคสามีอันเป็นที่รักที่อยู่ตรงหน้าเธอนี่เอง

วิเวียนรู้สึกปลอดโปร่งยินดีเมื่อเธอปะติดปะต่อเรื่องราวเข้าด้วยกัน

เธอหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอายหลบสายตาของสามีมี่จับจ้องมาและถามขึ้น “นะ-นั่นหมายความว่าฉันถูกแตะต้องโดยผู้ชายเพียงคนเดียวใช่ไหม”

“อืม คุณคิดว่าไงล่ะ” ฟินนิคจูบที่ริมฝีปากของวิเวียนอีกครั้งทันทีที่เขาถามเย้าๆ แล้วเขาก็เลื่อนริมฝีปากไปคลอเคลียที่ลำคอของเธอ “ผมว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อนไม่น่าชอกช้ำอีกแล้วใช่ไหม”

วิเวียนยิ้มตอบเขินๆ ในความเงียบ

เขาจุมพิตเธอที่ริมฝีปากและปลดเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายที่เธอสวมใส่ออกไปจากร่าง วิเวียนหยุดต่อต้านและปล่อยตัวปล่อยใจไปในห้วงพิศวาสนั้น

มันรู้สึกยอดเยี่ยมมากที่สะสางทุกอย่างได้ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าในที่สุดฉันก็หลุดพ้นจากเรื่องที่หลอกหลอนฉันตลอดสองปีที่ผ่านมา

เธอเลิกโกรธแค้นพระเจ้าเพราะว่ามันกลายเป็นโชคชะตาที่ทำให้เขาสองคนมาเจอกันตั้งแต่สองปีที่แล้ว

เมื่อสะสางเรื่องที่ค้างอยู่ในใจได้ในที่สุดวิเวียนก็ปล่อยตัวตามสบายและยินยอมเข้าสู่ห้วงเสน่หากับสามีสุดที่รักของเธอ

เช้าวันต่อมาฟินนิคและวิเวียนทานอาหารอยู่ในโรงแรม

วิเวียนกำลังอยู่ในอารมณ์หฤหรรษ์ที่ในที่สุดเธอก็ก้าวออกมาจากเหตุการณ์ที่เจ็บปวดที่รบกวนจิตใจเธอมาตลอดสองปี

บริกรเข้ามาในห้องเพื่อเสิร์ฟอาหารเช้าที่ฟินนิคสั่งไว้ก่อนหน้านี้ตามที่พวกเขาเลือกทานอาหารในห้อง

ฟินนิคยื่นแก้วน้ำส้มให้วิเวียนและบอกว่า “เรากินอาหารเช้ากันเถอะผมว่าคุณคงเหนื่อยแย่เลยหลังจากเมื่อคืนนี้ใช่ไหม”

“นี่ คุณพูดเบาๆ หน่อยได้ไหม มีคนอื่นอยู่ด้วยนะ” วิเวียนไม่คุ้นกับการจู๋จี๋กับฟินนิคต่อหน้าคนอื่น เธอเหลือบมองบริกรที่ยังอยู่ตรงนั้นและหน้าแดงด้วยความเขินอาย

แต่บริกรถูกฝึกมาอย่างมืออาชีพตลอดเวลาเขาทำหน้าเรียบเฉยและทำเหมือนไม่รับรู้เนื้อหาบทสนทนาของคนทั้งคู่แม้แต่น้อย

ระหว่างที่รับประทานอาหารวิเวียนนึกอะไรบางอย่างได้จึงถามขึ้น “ถ้าคุณเป็นผู้ชายที่อยู่บนเตียงกับฉันทั้งคืนเมื่อสองปีก่อนแล้วใช่คุณหรือเปล่าที่วางเงินสดสองหมื่นไว้บนเตียงหลังจากนั้น”

“ผะ-ผมรู้สึกผิดหลังจากเหตุการณ์นั้นเพราะผมสังเกตุได้ว่าผมเป็นครั้งแรกของคุณ..” ฟินนิคพยักหน้าและอธิบายเหตุผลว่าทำไมต้องทำแบบนั้น

สองปีก่อนเขาเข้าใจวิเวียนผิดไปว่าเธอเป็นโสเภณีริมถนนเพราะเธอโผล่มาในโรงแรมกับชายวัยกลางคน

ฉันเดาว่ามันก็ดูมีเหตุมีผลที่เขาถามเรื่องนี้เพราะทั้งหมดทั้งมวลเงินคือสิ่งที่ทุกคนในโลกนี้ปรารถนา

ใจของฟินนิคอ่อนยวบเมื่อสังเกตุเห็นแก้มของวิเวียนแดงระเรื่อขึ้นเมื่อธอพูดจบ

เมื่อพวกเขารับประทานอาหารเสร็จฟินนิคก็เอ่ยขึ้น “ไปกันเถอะ ผมจะไปส่งคุณที่ทำงาน”

ทันทีที่วิเวียนได้ยินที่สามีพูดเธอก็โบกไม้โบกมือเป็นพัลวันและพูดว่า “ไม่ต้องหรอก ไม่จำเป็นเลย เดี๋ยวฉันไปเอง

ฟินนิคหน้างอและถาม “ก็ทุกคนรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเราแล้วแล้วคุณมีปัญหาอะไร”

วิเวียนชะงักจากคำพูดของสามีเพราะเธอลืมไปว่าเขาเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อหน้าทุกคนไปแล้ว

เขาพูดถูก ทำไมฉันต้องกังวลในเมื่อทุกคนรับรู้ความสัมพันธ์ของเราแล้ว

ในที่สุดวิเวียนก็ยิ้มตอบด้วยรอยยิ้มสดใส “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะตามไปกับคุณไปด้วยความยินดี”

เมื่อเป็นเช่นนั้นวิเวียนจึงขึ้นรถเบนท์ลีย์ของฟินนิคและออกเดินทาง

ขณะที่อยู่ระหว่างทางไปที่ทำงานของวิเวียน เธอก็ลำบากใจอยู่ข้างในเพราะเธอไม่รู้ว่าจะมีสถานการณ์อะไรรอเธออยู่ที่ทำงาน เธอแน่ใจว่าพวกเขาตั้งหน้าตั้งตารอการไปถึงของเธอเช่นเดียวกับคำอธิบายเพราะพวกเขารู้เรื่องความสัมพันธ์นั้นแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม