ความรักสีคราม นิยาย บท 240

ฟินนิคจับตามองสีหน้ายุ่งยากใจของวิเวียนจึงถามขึ้นว่า “คุณกำลังลำบากใจเพราะกลัวที่ต้องเจอพวกเพื่อนที่ทำงานใช่ไหม”

“อืม บอกตามตรงว่าฉันกลัวค่ะฟินนิค”

สามีกุมมือเธอไว้และให้ความมั่นใจกับเธอ “ไม่เป็นไรนะผมจะอยู่ข้างๆ คุณเสมอ”

วิเวียนบ่นพึมพำอยู่ในใจเพราะแรกเริ่มเดิมทีสามีของเธอคือเหตุผลที่ทำให้เธอต้องเจอปัญหาพวกนี้

ในที่สุดรถก็ถูกขับมาจอดอยู่หน้าอาคารสำนักงานของบริษัทนิตยสาร

วิเวียนสูดหายใจลึกและบอกลาสามีด้วยสีหน้าพิกล “ฉันจะไปทำงานแล้ว ค่อยเจอกันนะ”

ทำไมทำหน้าพิกลแบบนั้นนะ ทำไมทำอย่างกับว่าจะไปออกรบแล้วไม่กลับมา

เรียวปากของฟินนิคโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ เมื่อเห็นวิเวียนเดินลงจากรถไปด้วยท่าทางยุ่งยากใจ

ทันทีที่วิเวียนมาถึงทางเข้าเธอก็สูดหายใจลึกและก้าวตรงไปที่อาคาร

ณ เวลาที่เธอเข้าไปในพื้นที่ต้อนรับของอาคารเธอสังเกตุเห็นว่าทุกคนกำลังจับตามองดูเธออยู่

จากแค่จ้องมองเธอพวกนั้นก็เริ่มกระซิบกระซาบกัน

“เธออ่านข่าวรึยัง พวกเราถูกเธอหลอกมาตลอด ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอเป็นภรรยาของประธานฟินเนอร์กรุ๊ป เธอทำได้เหลือเกินที่ปกปิดความจริงจากพวกเราทุกคน”

“เธอดูบ้านๆ ธรรมดามาก ฉันสงสัยจังว่าเธอทำอีท่าไหนถึงจัดการไปหว่านเสน่ห์ให้ฟินนิคได้”

“ชุดกับสร้อยคอของเธอช่างสวยตะลึง”

“ฉันได้ยินข่าวลือเรื่องเธอมานานแล้ว รู้กันว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงดีงามอะไร”

แม้ว่าวิเวียนจะก้มหน้างุดตอนที่เดินไปที่ลิฟท์ เหล่าบรรดาคนขี้นินทาทั้งหลายก็ยังจดจำเธอได้

ในที่สุดเธอก็มาถึงทางเข้าสำนักงานแต่ยังคงรู้สึกเหมือนว่าหนทางยังอีกยาวไกลก่อนที่จะถึงที่นั่งของเธอ

ทันทีที่เข้าไปในสำนักงานเหล่าบรรดาเพื่อนร่วมงานของเธอต่างเฮละโลมาห้อมล้อมเธอไว้ พวกเขาตั้งใจรอการมาถึงของเธอมาเป็นชาติ

ทันใดนั้นวิเวียนก็รู้สึกอยากจะร้องไห้เพราะเธอไม่รู้จุดประสงค์ของพวกเขาที่มารุมล้อมเธอ

ดวงตาของซาร่าเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น “ยินดีต้อนรบคุณนายนอร์ตัน พวกเราดีใจที่คุณกลับมาอยู่สำนักงานกับพวกเรา”

เจนนี่กล่าว “ยินดีด้วยนะวิเวียน ในที่สุดเธอก็ได้ชื่อว่าคุณนายนอร์ตันเสียที”