ความรักสีคราม นิยาย บท 27

บูม

“นี่คุณกำลังทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย” วิเวียนกรีดร้องเพราะตกใจที่ได้เห็นฟินนิคยืนขึ้นได้นานจนลืม

ก่อนที่เธอจะได้ทันพูดจบประโยค เขาก็ดึงเสื้อของเธอจนขาดวิ่นไปแล้ว

ร่างของฟินนิคทับอยู่บนตัววิเวียน เขาบดบังตัวเธอไว้ในกำแพงกล้ามเนื้อและอำนาจของความเป็นชายที่เหนือกว่า

“ฟินนิค อะไรกัน...”

วิเวียนพยายามพูดอะไรบางอย่างแต่โดนตัดบทในทันทีเมื่อฟินนิคกดริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากของเธอ

มันเหมือนราวกับว่าฟินนิคกำลังลงโทษวิเวียนสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำลงไป และมันเป็นสิ่งที่เธอไม่มีวันหนีพ้นไปได้

อย่านะ

ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้

เหตุการณ์เมื่อสองปีที่แล้วแล่นขึ้นมาในหัวของวิเวียน และความเจ็บปวดอันมหาศาลนี้ทำให้เธอร้องไห้

ฟินนิคสังเกตเห็นน้ำตาของเธอและหยุดชะงักไปด้วยความตกใจ

เขาหยุดในสิ่งที่เขากำลังทำโดยทันทีและก้มหัวของเขาต่ำลง “คุณกลัวผมหรือเปล่า วิเวียน”

แทนที่จะตอบคำถามของเขา วิเวียนจับไหล่ที่เปลือยเปล่าของเธอไว้แน่นและร้องไห้ต่อไป

ราวกับว่ามีใครบางคนเทถังน้ำแข็งเย็นจัดรดใส่หัวฟินนิค และดับไฟโกรธที่ลุกโชนอยู่ภายในใจของเขาได้ทันที

เขาปล่อยเธอไปและจ้องไปที่หน้าอันซีดเซียวของเธอ มองเห็นใบหน้าอาบน้ำตาที่ตกอยู่ในความงุนงงสับสน หัวใจของเขากระตุกด้วยความเจ็บปวดเมื่อเขาเห็นคนที่อยู่ตรงหน้า

บ้าเอ๊ย

นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไป

“วิเวียน...” ฟินนิคพูด เสียงของเขาอ่อนลงกว่าเดิมมากในตอนนี้ เขาเข้าไปช่วยพยุงตัวเธอขึ้น เธอสะดุ้งตัวถอยห่างจากเขาราวกับว่าเธอถูกกระแสไฟฟ้าช็อตจากตัวเขา

การได้เห็นปฏิกิริยาของเธอว่าเป็นธรรมชาติแค่ไหนนั้น มันทำให้ไฟที่เดือดดาลอยู่ภายในใจของฟินนิคดับลงและขู่เข็ญให้เขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง

“พักผ่อนเถอะ” เขาพูดกระอักกระอ่วนก่อนจะออกจากห้องไป

หลังจากเขาไปแล้ว วิเวียนยังคงนั่งอยู่บนเตียงต่อไปด้วยความมึนงง

มันผ่านมาสองปีแล้ว...

ฉันคิดว่าฉันทำใจได้แล้วเสียอีก แต่ความทรงจำของเหตุการณ์นั้นยังคงหวนกลับมาเมื่อไหร่ก็ตามที่มีผู้ชายเข้าใกล้ฉัน

วิเวียนไม่เห็นฟินนิคอีกเลยในคืนนั้น

เช้าวันต่อมา วิเวียนใช้เวลาอันแสนหวานของเธอเดินลงบันไดมาหลังจากตื่นนอน เธอประหลาดใจเมื่อมอลลี่บอกเธอว่าฟินนิคขึ้นเครื่องไปต่างประเทศตอนเที่ยงคืนเพื่อคุยธุรกิจ

หือ

บางทีเขาอาจจะรู้สึกแย่เหมือนกันก็ได้

บริษัทนิตยสารคิวซิตี้งั้นหรอ

นั่นใช่บริษัทนิตยสารที่คุณฮาร์คเป็นเจ้าของหรือเปล่า

เฮ้ วิเวียน วิลเลียม หยุดเลยนะ เธอคือภรรยาแต่เธอไม่ใช่เพื่อนของเขา เธอจะพึ่งพิงให้เขาช่วยเหลือในยามที่เธอเดือนร้อนไม่ได้

พอคิดได้อย่างนั้น วิเวียนยิ้มให้กับตัวเอง ฮ่าฮ่า นี่คือผลกรรมของแก คุณฮาร์ค

นี่ฉันสกปรกและไม่เป็นที่ต้องการสำหรับเขาขนาดนั้นเลยหรือ

ฉันไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความเคารพนับถือในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว

ฉันไม่ต้องการเห็นเขาอีกต่อไปแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะหนีเขาไปไหนไม่ได้ก็ตาม...

เฮ้ มันไม่ใช่ฉันที่เป็นคนทำผิดตั้งแต่แรก ทำไมฉันต้องเป็นคนเดียวที่วิ่งหนีด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม