ความรักสีคราม นิยาย บท 26

“ไม่ ฉ-ฉันทำไม่ได้...” เธอพูดตะกุกตะกักพลางถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยขาที่สั่นเทา “ค-คุณตาเหรอ ฉันรู้สึกไม่ดีเลย ฉันคิดว่าฉันจะขอตัวกลับก่อน แล้วฉันจะกลับมาใหม่โอกาสหน้าแน่นอน ฉันขอโทษค่ะ”

พูดจบ เธอรีบออกจากห้องส่วนตัวนั้นโดยไม่หันหลังกลับไปมอง

ท่านผู้เฒ่านอร์ตันหัวเราะเยาะขณะที่มองดูเธอหายไปตรงโถงทางเดิน “นั่นน่ะหรือคือคนที่แกแต่งงานด้วย เธอไร้มารยาทมากๆ”

ฟินนิคจ้องมองท่านผู้เฒ่า “ผมคงไม่พยายามแม้แต่น้อย ถ้าคุณตาไม่ได้หายใจรดต้นคอผมตลอดเวลา”

ท่านผู้เฒ่านอร์ตันตาเบิกโพรงด้วยความตกใจ “แก...แกเองก็ไม่ได้ดีไปกว่านางนั่นหรอก”

เขารักหลานชายคนเล็กของเขามากกว่าสิ่งใดบนโลก แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปหลังจากอุบัติเหตุเมื่อสิบกว่าปีก่อน การอ่านใจหลานชายของเขากลายเป็นเรื่องยากอย่างเหลือเชื่อ

ฟินนิคตัดสินใจแล้วว่าเขาจะไม่ต่อความยาวสาวความยืด เขาดันล้ออาของเขา เขาเลือกที่จะออกจากห้องนี้ไปเช่นกัน

“เฮ้ แกกำลังจะไปไหนน่ะ” ท่านผู้เฒ่านอร์ตันต้องการรู้

“ผมไม่อยากอาหารแล้ว” ฟินนิคตอบโดยไม่หันหลังกลับไปมอง “เชิญคุณตากินกับมาร์คและฟาเบียนไปเถอะครับ”

เมื่อไปถึงวิลล่า ฟินนิคได้ยินจากมอลลี่ว่าวิเวียนขังตัวเองอยู่ในห้องของเธอตั้งแต่กลับมา

แววตาของฟินนิคเข้มขึ้น เขารู้สึกรำคาญอย่างเห็นได้ชัด

ฟินนิคผลักประตูไปที่ห้องนอนและเห็นวิเวียนกำลังนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เธอยังคงสวมชุดราตรียาวสีไวน์แดง แววตาของเธอช่างว่างเปล่าและไร้ชีวิตชีวา

นั่นทำให้ฟินนิคขุ่นเคืองใจมากขึ้นไปอีก

เขาโน้มตัวเองไปที่เตียงและจ้องเธอด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “วิเวียน ลุกขึ้น”

วิเวียนเมินใส่เขาราวกับว่าเขาไม่มีตัวตน

ฟินนิคโกรธจัด “วิเวียน” เขาตะโกน “คุยกับผม ทำไมคุณถึงกลับมา”

เขาหยุดไปชั่วครู่ทำให้อากาศภายในห้องเย็นลงไปสองถึงสามองศาเซนติเกรด “คุณกลัวที่จะได้เจอฟาเบียน หลานชายของผมหรือเปล่า”

วิเวียนลุกขึ้นทันที สีหน้าอันว่างเปล่าของเธอถูกแทนที่ด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

หน้าของเธอซีดเผือดขณะที่จ้องเขาเขม็ง “คุณรู้เรื่องความสัมพันธ์ของฉันกับฟาเบียนได้ยังไงคะ” เธอถาม เสียงของเธอสั่นระรัว

นี่ฉันเพิ่งโดนผู้ชายที่ฉันไว้ใจหลอกถึงสองครั้งรวดเลยหรือ

“ถูกต้อง” ฟินนิคตอบโดยไม่ทำให้เธอคิดเป็นอย่างอื่น “ผมมั่นใจว่าคุณก็รู้ว่าผมจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงที่บังเอิญเจอตามท้องถนนหรอก ผมรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณเมื่อสองปีก่อน”

เขาไม่เข้าใจเลยหรือไงว่าฟาเบียนมีความหมายกับฉันมากแค่ไหน

ยัยผู้หญิงหน้าโง่

มันผ่านมาสิบปีแล้ว ฉันคิดว่าฉันคงไม่นอกใจไปรักผู้หญิงคนอื่น

ฉันควรฆ่าไอ้สารเลวฮาร์คนั่น

ความจริงแล้ว ฉันไม่เคยอารมณ์อ่อนไหวมากขนาดนี้มาสักพักแล้ว

ผู้หญิงคนนี้ท้าทายความอดทนของฉัน

เธอกล้าดียังไงมาสารภาพว่าเธอรักหลานชายของฉันต่อหน้าฉัน

ฉันเป็นอะไรสำหรับเธอ วิเวียน วิลเลี่ยม