ความรักสีคราม นิยาย บท 305

“เฮ้ ตื่น ตื่นได้แล้ว”

ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาการตามหาเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนั้นกลายเป็นนิสัยของเขาไปแล้ว เขาหมกมุ่นกับมันยิ่งกว่าการตามหาผู้บงการการลักพาตัวเสียอีก เขาไม่แน่ใจว่าความหลงใหลนั้นเป็นเพียงการตอบแทนน้ำใจของเธอหรือเพราะอะไร

ฟินนิครู้แค่เพียงว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนั้นคือความหวังเดียวของเขาท่ามกลางฝันร้ายนับไม่ถ้วนเหล่านั้น เธอคือแสงที่ส่องสว่างในความมืดและมีความหมายพิเศษสำหรับเขา

น่าเสียดาย สิ่งที่ดูเหมือนจะมีความหมายนั้นกลายเป็นเรื่องน่าหัวเราะ

ฟินนิครู้สึกผิดหวังเมื่อรู้ว่าแอชลีย์คือเด็กผู้หญิงคนนั้น

เขาไม่ได้คาดหวังว่าเด็กผู้หญิงที่เขาตามหาจะกลายเป็นผู้หญิงที่น่าขยะแขยง

“ฟินนิค” เสียงของวิเวียนดังขึ้นจากด้านหลังและขัดจังหวะความคิดของเขา

เขาหันไปเห็นวิเวียนออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ

เมื่อมองดูแก้มที่แดงระเรื่อของเธอ ความกังวลในใจของเขาก็มลายหายไป

จากนั้นฟินนิคก็ยิ้มอย่างกล้าหาญและเก็บความคิดบ้าๆ บอๆ เหล่านั้นไว้ในใจ

แอชลีย์เหรอ แล้วไง เธอไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน

เขาไม่ต้องการตามหาภาพประทับใจเมื่อสิบปีก่อนเพื่อช่วยเขาจากฝันร้ายอีกต่อไปเพราะเขามีคนที่สำคัญกว่า

...

วันต่อมาเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์

ฟินนิคออกไปประชุม ส่วนวิเวียนกำลังจะไปเยี่ยมราเชลซึ่งอยู่ระหว่างพักรักษาตัว

เธอเห็นผู้มาเยือนที่ไม่คาดคิดเมื่อเธอมาถึงอพาร์ตเมนต์เล็กๆ พร้อมถุงใส่ของ รวมทั้งผลไม้และอาหารเสริม

นาทีนั้นสีหน้าของวิเวียนเปลี่ยนเป็นเย็นชา ขณะที่สีหน้าของราเชลมืดหม่นราวกับเมฆฝนฟ้าคะนอง