ความรักสีคราม นิยาย บท 326

เมื่อพวกเขาไปถึงร้านอาหาร วิเวียนช่วยฟินนิคลงจากรถ เจ้าหน้าที่ต้อนรับตรงด้านนอกประตูต้อนรับพวกเขาอย่างอบอุ่นทันทีที่เห็นวิเวียนและฟินนิค

"คุณนอร์ตัน คุณมารับประทานอาหารกับคุณนายนอร์ตันใช่ไหมครับ พวกเรามีห้องส่วนตัวอยู่ชั้นบนนะครับ" เจ้าหน้าที่ต้อนรับรีบถามเมื่อเห็นรถวีลแชร์ของฟินนิค "คุณต้องการความช่วยเหลือไหมครับ ผมจะส่งคนมาเดี๋ยวนี้เลย"

เจ้าหน้าที่ต้อนรับพยายามดันวีลแชร์ของฟินนิคเมื่อเขาพูดจบ

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจัดการเอง" วิเวียนเบี่ยงตัวหลบ

แขกเหรื่อคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะถอนใจขณะที่พวกเขามองดูวิธีที่เจ้าหน้าที่ต้อนรับปฏิบัติต่อฟินนิคและวิเวียน พวกเขาไม่เคยได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นแบบนี้มาก่อนเลย อย่างไรก็ตามพนักงานต้อนรับเองก็ไม่ได้สนใจว่าแขกคนอื่นจะคิดยังไง

เพราะถึงยังไงเขาก็คือฟินนิค นอร์ตัน ถ้าเขาพอใจ รายได้ของร้านอาหารก็จะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ​ และรายได้ของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย แล้วอย่างนี้จะไม่ให้พวกเขาเอาอกเอาใจฟินนิคได้ยังไงกัน

"ไม่เป็นไร พวกเราจะอยู่ที่ชั้นหนึ่งกันสักพัก" ฟินนิคตอบอย่างสุขุมเยือกเย็น

"ครับ ได้ครับ เชิญทางนี้เลยครับ" เจ้าหน้าที่ต้อนรับโค้งคำนับอย่างสุภาพพร้อมกับต้อนรับพวกเขา

วิเวียนเข็นฟินนิคไปที่ร้านอาหาร ความจริงแล้ว เธอยังคงไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมาที่นี่ พวกเขาไม่ค่อยมากินอาหารที่ร้านนี้บ่อยนัก ยิ่งไปกว่านั้น นี่มันไม่ใช่เวลากินข้าวด้วยซ้ำ

แต่เธอรู้สึกหิวนิดหน่อย บางที…ฉันคงใช้พลังงานหมดไปแล้วตอนอยู่ที่บริษัท​

วิเวียนหน้าแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น มันทำให้ฟินนิคนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เช่นกัน ริมฝีปากของเขาเหยียดยิ้มเมื่อเงยหน้ามาเห็นหน้าแดงก่ำของวิเวียน

ฟินนิคบอกวิเวียนให้ดันเขาไปที่โต๊ะตรงหัวมุมของร้านอาหาร ที่ตรงนั้นเงียบและเป็นส่วนตัวเพราะมีฉากกั้นอยู่

"ฟินนิค พวกเรามาที่นี่ทำไมคะ"

"เดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง" เขามองไปทางอื่นด้วยสายตาอันคมเข้ม

วิเวียนสับสนงุนงงไปหมด เธอมองตามเขาและเห็นคนอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ความโกรธที่สุมอยู่ในอกของเธอก็เดือดดาลขึ้นมาทันที

มาร์ค ฟาเบียน และแอชลีย์นั่งอยู่ไม่ไกลจากพวกเขาและกำลังกินข้าวกันอยู่