ความรักสีคราม นิยาย บท 330

"ไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันเพิ่งมาถึงเองค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อวิเวียน วิลเลี่ยมค่ะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ คุณวิลเลี่ยม ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้ให้สัมภาษณ์กับคุณ เรียกฉันว่าเอเลนก็ได้นะคะ"

"ฉันรู้สึกเป็นเกียรติยิ่งกว่าที่ได้มาสัมภาษณ์คุณค่ะ เอเลน"

หลังจากทักทายกันอย่างสุภาพแล้ว ทั้งคู่ก็นั่งลง วิเวียนรีบกระตือรือร้นทำงานโดยการควานหาสมุดโน้ตที่จดคำถามและเริ่มสัมภาษณ์​

มันเป็นการสัมภาษณ์แบบถาม-ตอบสั้นๆ คำถามมีตั้งแต่ถามเรื่องความสำเร็จในปัจจุบัน คนในอุดมคติของเธอ รวมถึงความพอใจในชีวิตของเธอตอนนี้

เอเลนตอบทุกคำถามอย่างใส่ใจโดยไม่เบื่อหน่ายซึ่งไม่เหมือนกับคนดังบางคนที่วิเวียนเคยสัมภาษณ์​มาก่อน นี่ยิ่งทำให้วิเวียนแน่ใจมากขึ้นไปอีกว่าเอเลนคือนิยามของคำว่าสมบูรณ์แบบจริงๆ

เมื่อถามคำถามเสร็จแล้ว วิเวียนจึงหยิบกล้องออกมาและตั้งใจจะถ่ายภาพบางส่วนซึ่งมันเป็นปกติของงานสัมภาษณ์อยู่แล้ว

แต่เอเลนกลับปฏิเสธ "ขอโทษนะคะ ฉันต้องขอปฏิเสธ"

"ทำไมล่ะคะ" ถึงวิเวียนจะไม่เข้าใจแต่เธอก็เก็บกล้องเอาไว้ออกห่างด้วยความเคารพและความเป็นมืออาชีพ

"ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาค่ะ" คำตอบของเธอคลุมเครือ น้ำเสียงของเธอฟังดูต่างออกไปเมื่อเธอพูดอย่างนั้น รอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอก็ดูจริงใจน้อยกว่าตอนก่อนหน้านี้ด้วยเหมือนกัน

วิเวียนมีลางสังหรณ์ทันทีว่าจะมีเรื่องเลวร้ายมากเกิดขึ้นและพรากความสุขจากเธอไปเร็วๆ นี้

แต่เธออ่านความหมายแฝงไม่ออกว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการจะสื่ออะไร หรือไม่บางที ตัวเธอเองคงไม่อยากตีความจากคำตอบของผู้หญิงคนนี้ให้ลึกซึ้งเพราะกลัวว่าความจริงอาจจะทำร้ายเธอ

"ทำไมคุณถึงเจาะจงเลือกฉันมาเป็นคนสัมภาษณ์ล่ะคะ" ในที่สุดวิเวียนก็เก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป