ความรักสีคราม นิยาย บท 335

“แล้วยังไง” ฟินนิคสะบัดแขนออกจากการจับกุมของโนอาห์

“คุณนอร์ตันครับ” โนอาห์ตะโกนไล่หลังแต่ฟินนิคเข้าไปในลิฟต์เรียบร้อยแล้ว เขาจึงทำได้แค่เพียงถอนหายใจและวิ่งตามไปพร้อมกับวีลแชร์

ฟินนิคกำหมัดแน่น แอชลีย์… กล้าดียังไงมาทำร้ายเธอ เธอต้องชดใช้ให้กับเรื่องนี้

ขณะเดียวกัน ตำรวจก็ได้มาถึงสถานที่เกิดเหตุ

“ฟังนะสาวน้อย เธอมาตรงนี้ได้หรือเปล่า ตรงนั้นมันอันตรายนะ” ตำรวจหญิงพูดหว่านล้อม “ลองนึกถึงครอบครัวของเธอ พวกท่านคงอยากให้เธอกลับบ้านอย่างปลอดภัย เป็นเด็กดีและเดินมาตรงนี้นะ”

คำพูดหว่านล้อมของเธอดูเหมือนจะให้ผลตรงกันข้ามกับแอชลีย์ “ครอบครัวเหรอ ครอบครัวที่ไหนกัน ฉันเหลือตัวคนเดียวแล้ว ไม่มีใครสนใจฉันอีกต่อไปแล้ว”

เธอจับเอวของวิเวียนเอาไว้แน่นและเริ่มลากเธอไปที่ราวกั้น “แกเป็นคนที่พรากทุกอย่างไปจากฉัน ถ้างั้นแกก็ตกไปกับฉันซะเถอะ”

“ดะ-เดี๋ยว ฉันไม่เคยพรากอะไรไปจากเธอเลย” วิเวียนท้วงขึ้นอย่างอ่อนแรง “พ่อกับแม่ของเธอรักเธอ เธอมีเสื้อผ้าสวยๆ และของเล่นที่ฉันไม่มี เป็นฉันต่างหากที่อิจฉาเธอ แต่ฉันขอให้ฟินนิคช่วยเธอได้นะ มิลเลอร์กรุ๊ปจะฟื้นกลับคืนและเธอจะได้ทุกอย่างกลับคืนมา”

เธอมองไปที่ราวกั้นที่อยู่ห่างออกไปเพิ่งร้อยเมตรและตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็พยายามอย่างถึงที่สุดที่จะทำให้แอชลีย์สงบลงเพื่อที่ทั้งคู่จะได้ไม่ตกลงไปและพบกับความตาย

“ใช่ ฉันมีทุกอย่างที่แกไม่มี แต่ตอนนี้ล่ะ” แอชลีย์ตะโกน “แกกลายเป็นภรรยาของท่านประธานแห่งฟินนอร์กรุ๊ป ในขณะที่ฉันสูญเสียทุกอย่างไป แกทำได้ยังไง”

เมื่อพูดจบเธอก็ผลักวิเวียนไปที่ราวกั้นและปล่อยให้ร่างกายส่วนหนึ่งของเธอห้อยลงไปจากดาดฟ้าอย่างอันตราย เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากด้านล่างในขณะที่วิเวียนพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรักษาสมดุลของเธอเอาไว้