ความรักสีคราม นิยาย บท 337

“มันมีดีอะไรกัน มันไม่เห็นคู่ควรกับนายเลย ให้ตายเถอะ” แอชลีย์ตะโกนขึ้นพลางเดินเข้าไปใกล้กับราวกั้น “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะลากมันลงนรกไปพร้อมกับฉันนี่แหละ”

“หยุดนะ” ฟินนิคตะโกนขึ้นด้วยความกลัวเมื่อนิ้วของวิเวียนเริ่มหลุดออกจากราวเหล็กที่เธอเกาะเอาไว้ ทำไมนายไม่จัดการเรื่องนี้ให้เสร็จสักทีฟาเบียน ทำไมนายต้องทิ้งเธอเอาไว้ข้างหลังแบบนี้

เขาหันไปหาแอชลีย์และพูดขึ้น “จับฉันเป็นตัวประกันแทนแล้วปล่อยเธอไป”

ทุกคนหันไปมองเขาด้วยความตกใจ

“คุณนอร์ตัน คุณทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ” โนอาห์ตะโกนขึ้นในขณะที่หัวใจของเขาเต้นระรัว

เขาเป็นห่วงวิเวียนแต่สิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการคือการมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับฟินนิค ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขาล่ะ เขาจะเสียสละตัวเองเพื่อคุณนายนอร์ตันไม่ได้

ฟินนิคเหลือบมองโนอาห์เป็นสัญญาณให้หยุดพูด

“อะไรนะ แกยินดีโดนจับแทนวิเวียนอย่างนั้นเหรอ” แอชลีย์พูดขึ้นอย่างสับสนเล็กน้อย เธอหยุดผลักวิเวียนให้ข้ามราวกั้นเพื่อหันมามองฟินนิค

“ใช่ ถูกต้องแล้ว ฉันเป็นประธานของฟินนอร์กรุ๊ปและเป็นบุตรชายคนที่สองของตระกูลนอร์ตัน ฉันมีค่ามากกว่าวิเวียน เธอสามารถขออะไรก็ได้จากฟินนอร์กรุ๊ปและตระกูลนอร์ตันถ้าเธอจับฉันเป็นตัวประกัน เชื่อฉันสิ” เขาร้องขอ “นอกจากนี้ฉันก็บอกแล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอวิเวียนไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลย เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าฉันเป็นคนที่ทำลายชีวิตของเธอ”

เมื่อฟินนิคพูดจบ เขาก็ค่อยๆ เข็นวีลแชร์เข้าไปหาหญิงสาวทั้งสองคน “เธอจะขออะไรก็ได้ที่เธอต้องการถ้าเธอจับฉันเป็นตัวประกัน เธอจะโยนฉันลงตึกนี้ไปก็ได้ถ้าเธออยากแก้แค้น เธอเห็นขาฉันไหม ฉันสู้กลับไม่ได้ถึงแม้ว่าฉันจะอยากทำก็ตาม”

แอชลีย์ทรุดลงกับพื้นด้วยความตกใจโดยที่ไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าฟินนิคอยู่ห่างจากพวกเขาไปเพียงไม่กี่ก้าว

ฉันทำบุญด้วยอะไรถึงได้เขามากันนะ