ความรักสีคราม นิยาย บท 34

เขาเริ่มพัฒนาความรู้สึกที่มีต่อภรรยาคนนี้ คนที่เขาแต่งงานด้วยอารมณ์​ชั่ววูบ

หลายปีที่ผ่านมา เขาคิดว่าเขาคงจะไม่ตกหลุมรักใครอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็ส่งผู้หญิงคนนั้นมาให้

โชคดีที่ผู้หญิงคนนั้นคือภรรยาของเขาเอง

น่าเสียดายที่เธอทึ่มเกินกว่าจะสังเกตเห็นได้

ฉันควรบอกความรู้สึกของฉันไปตรงๆและเอาชนะใจเธอ หรือว่าฉันควรทำให้เธอตกหลุมรักฉันทีละน้อย

ฟินนิคยิ้มอย่างขมขื่น

ฉันไม่ได้ชอบใครสักคนมานานมากแล้ว ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าวิเวียนน่ะ รับมือยากมากกว่าข้อตกลงทางธุรกิจพันล้านเสียอีก

ฉันควรทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป

ฟินนิคมองวิเวียนด้วยรอยยิ้มจางๆบนริมฝีปาก

"เดี๋ยวค่อยคิดเรื่องนั้นทีหลังก็แล้วกัน"

วิเวียนกำลังงงอยู่ว่าฟินนิคหมายถึงอะไร เธอทำแค่เพียงพยักหน้ารับอย่างว่างเปล่า

ฟินนิคยิ้มกว้างขึ้นเมื่อมองดูท่าทางงุนงงของวิเวียน เขาถาม “พรุ่งนี้คุณว่างไหม เพื่อนของผมจะมาเยี่ยมและกินข้าวด้วยกัน”

“เพื่อนหรือคะ” วิเวียนอึ้งไป

“ใช่ครับ” ฟินนิคพยักหน้า “มีอะไรหรือเปล่า ถึงแม้ว่าคุณไม่อยากเจอครอบครัวของผม แต่คุณก็ปฏิเสธนัดกินข้าวกับเพื่อนผมไม่ลงใช่ไหม ”

วิเวียนหัวเราะอย่างเขินอาย “หยุดล้อฉันได้แล้วค่ะ พรุ่งนี้ฉันว่าง”

วันต่อมา วิเวียนและมอลลี่ใช้เวลาทั้งเช้าด้วยกันอยู่ในห้องครัว ในที่สุดแขกก็มาถึงตอนเที่ยงตรงพอดี

“เฮ้ ฟินนิค บ้านแกดูมีชีวิตชีวามากกว่าเดิมตั้งแต่แกแต่งเมียนะเนี่ย”

เสียงของคนๆนั้นดังขึ้นก่อนที่เขาจะปรากฏตัว เสียงของเขาเต็มไปด้วยความจองหองและภาคภูมิใจ

วิเวียนรีบเดินกระวีกระวาดออกไปดูหน้าแขกในเสื้อเชิ้ตสีชมพูที่เดินเข้ามาในบ้าน

เขาอายุรุ่นราวคราวเดียวกับวิเวียน ถึงแม้ว่าเขาหน้าตาค่อนข้างหล่อเหลา แต่เขาไม่สุขุมเยือกเย็นเหมือนฟินนิคเลยสักนิด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นผู้ชายฉูดฉาดจัดจ้าน

“สวัสดีครับ วิเวียนพี่สะใภ้ของผม” เมื่อชายคนนั้นเห็นวิเวียน เขาเดินตรงดิ่งมาหาเธออย่างรวดเร็ว เขาชายตามองไปที่ฟินนิคซึ่งนั่งอยู่บนอาบริเวณข้างๆ กัน

“ฟินนิค คนสารเลว แกไม่บอกฉันเลยนะว่าเมียแกสวยมากขนาดนี้”

ฟินนิคยังคงสงบนิ่งและไม่สนใจเขา ฟินนิคเพียงแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันเท่านั้น “ซาเวียร์ นี่คือวิเวียน วิลเลี่ยม

วิเวียนขนลุกซู่พลางหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน “ซาเวียร์ คุณล้อเล่นตลกจังค่ะ”

ตอนนี้สีหน้าของฟินนิคเข้มขึ้นจนน่ากลัว เขาคว้ามือของวิเวียนและเดินตรงไปที่ห้องรับประทานอาหาร

หลังจากจัดเตรียมจานชามเรียบร้อยแล้ว มอลลี่และเลียมออกไปข้างนอกเพราะมีนัดกับทางบ้าน เหลือเพียงวิเวียน ฟินนิคและซาเวียร์อยู่ในวิลล่า

ซาเวียร์นั่งไขว่ห้างและเรียกร้องว่า “เฮ้ ทำไมไม่มีเหล้าเลยล่ะ ฟินนิคออกไปหยิบเหล้ามาให้ทีสิ ไหนๆก็ไม่มีคนอื่นแล้ว ทำไมแกยังนั่งอยู่บนอาโง่ๆนั่นอยู่ได้”

วิเวียนตกใจที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น ฟินนิคยืนขึ้นจากอา เทซุปลงถ้วยและยื่นให้เธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่ไยดี “ดื่มนี่สิ”

จากนั้นเขาหันตัวกลับและตรงไปที่ห้องเก็บเหล้าชั้นใต้ดิน

ตอนนั้นเองที่วิเวียนตระหนักว่าซาเวียร์สนิทกับฟินนิคมากแค่ไหน เขาบอกซาเวียร์แม้แต่เรื่องที่เขาไม่ได้พิการจริงๆ

ตาของซาเวียร์มองตามฟินนิคจนกระทั่งเขาออกจากห้องไป จากนั้นเขาก็หันกลับมาและมองไปที่วิเวียน ไม่มีรอยยิ้มขี้เล่นบนริมฝีปากของเขาอีกต่อไป

“ขอบคุณนะครับ วิเวียน”

วิเวียนรู้สึกไม่สบายใจที่ซาเวียร์วางตัวเป็นทางการขึ้นมาในกะทันหัน “ทำไมคุณถึงขอบคุณฉันล่ะคะ”

“ขอบคุณที่แต่งงานกับฟินนิค” ซาเวียร์นั่งพิงเก้าอี้แล้วยิ้ม คราวนี้มันเป็นรอยยิ้มที่จริงใจจากเขา “คุณคือคนที่สองที่รู้ความจริงเกี่ยวกับขาของฟินนิค นี่พิสูจน์ว่าเขาไว้ใจคุณมากๆเลยนะ”