ความรักสีคราม นิยาย บท 344

หลังจากฟินนิคออกไปทำงานในวันรุ่งขึ้น แขกที่คาดไม่ถึงอีกคนก็มาปรากฏตัวขึ้นในห้องวิเวียน

เขาดูเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอนมาหลายวัน เสื้อผ้าและผมเผ้าของเขายุ่งเหยิง

"เอ้านี่ สำหรับคุณ” ฟาเบียนพูดพร้อมยื่นช่อลิลลี่ให้เธอ เขารู้ว่าวิเวียนชอบดอกลิลลี่มากแค่ไหน

“ขอบคุณ” วิเวียนพูดขึ้นขณะวางดอกไม้ลงบนโต๊ะข้างเตียง “งานศพของแอชลีย์เป็นยังไงบ้าง”

“ตอนนี้เรากำลังเตรียมเรื่องงานร่วมไว้อาลัย” ฟาเบียนตอบ

เมื่อพ่อกับแม่ของเธอไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นและไม่มีเพื่อนสนิทคอยช่วยเหลือ ฟาเบียนจึงต้องวางแผนงานร่วมไว้อาลัยและงานศพของเธอตามลำพัง

“ฟาบียน โปรดทำทุกอย่างเต็มความสามารถ” วิเวียนอ้อนวอน “ฉันอาจจะไม่ชอบเธอ แต่เธอก็เป็นน้องสาวของฉันอยู่ดี ฉันทนไม่ได้ที่เห็นเธอจากโลกนี้ไปโดยไม่มีงานศพที่เหมาะสม...”

เธอหยุดและถอนหายใจ “เธอรักคุณจริงๆ”

"ผมรู้ ไม่ว่ายังไงผมก็จะทำต่อไป” ฟาเบียนพูดขึ้น “มีอีกอย่างหนึ่ง วิเวียน ผมมาที่นี่เพื่อบอกคุณว่า... “

เขาลังเลและมองไปทางอื่น

“มีอะไรเหรอ” วิเวียนถาม

“วิเวียน ผมแค่อยากอวยพรให้คุณกับฟินนิค” ฟาเบียนพูดขณะที่เขาสบตาเธออีกครั้งด้วยความมุ่งมั่นอย่างมาก “ผมเคยคิดว่าคุณสองคนเลือกที่จะอยู่ด้วยกันเพราะความจำเป็น และผมเคยเชื่อว่าผมคือคนที่ใช่สำหรับคุณ อย่างไรก็ตามเมื่อผมเห็นว่าฟินนิคอาสาเอาตัวเองมาแทนตัวคุณตอนที่ถูกลักพาตัว ผมก็รู้ว่าเขารักคุณมากแค่ไหน ผมถามตัวเองว่าจะทำแบบเดียวกันไหม แต่ผมขี้ขลาดเกินกว่าจะทำเช่นนั้นได้”

เขาก้มหัวลงอย่างละอายใจ “วิเวียน ผมรู้ว่าผมไม่สามารถเทียบกับฟินนิคได้ เขาเป็นคนที่คุณคู่ควร ดังนั้นผมขออวยพรให้คุณทั้งคู่โชคดี”