ความรักสีคราม นิยาย บท 383

วิเวียนพยายามหาคำตอบที่เหมาะสม ฉันจะยอมรับได้ยังไงว่ามันรบกวนจิตใจฉัน

“คุณหมดสติฟินนิคเลยพาคุณไปโรงพยาบาล เรื่องนั้นเข้าใจได้ชัดเจนอยู่แล้ว”

“ฉันดีใจที่คุณคิดแบบนั้น” อีฟเวลินพูดพร้อมรอยยิ้มที่สดใส “ไม่ว่ายังไงฟินนิคคือสามีคุณ ฉันไม่ต้องการให้เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดรอยร้าวระหว่างคุณสองคน”

“คุณอาจไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนที่อยู่ในลิฟต์ฟินนิคเป็นห่วงฉันมากจนหน้าซีด ฉันเดาว่าเขาคงกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับฉัน เขาจึงอุ้มฉันและรีบพาไปโรงพยาบาลทันทีที่ประตูลิฟต์เปิด ตอนนั้นเขาคงไม่มีแก่ใจจะคิดถึงความรู้สึกของคุณ ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะไม่ถือสาเขา” อีฟเวลินพูดแบบยิ้มๆ และชำ เลืองมองวิเวียน พยายามจับสังเกตท่าทีที่เปลี่ยนไปแม้เพียงเล็กน้อยของเธอ “แม้ว่าฟินนิคจะยังห่วงใยฉันเหมือนเดิม แต่เราก็เป็นแค่เพื่อนกัน ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่ไปขัดขวางความสัมพันธ์ของคุณกับเขา”

ดูเผินๆ เหมือนอีฟเวลินพยายามให้เหตุผลกับการกระทำของฟินนิคเมื่อวันก่อน อย่างไรก็ตาม ขณะที่เล่าเรื่องน้ำเสียงของเธอมีความเพลิดเพลินแฝงอยู่

แม้ว่าอีฟเวลินจะบอกว่าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะตามจับฟินนิค แต่วิเวียนก็ได้ยินคำเย้ยหยันที่ไม่ได้พูดออกมาของหญิงสาว ฟินนิคเป็นของฉัน เขายังรักฉันอยู่ คุณไม่มีสิทธิ์แย่งเขาไปจากฉัน

วิเวียนไม่ตอบ ในอนาคตฉันจะต้องจับตาดูอีฟเวลินต่อไป แต่ความตั้งใจจริงของฉันจะป้องกันสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆได้หรือไม่ วิเวียนรู้สึกเหมือนฟินนิคกำลังจะหลุดจากมือเธอไป

“ถึงแล้ว คุณส่งฉันตรงนี้ก็ได้” วิเวียนไม่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน แต่การอยู่ในที่เดียวกับอีฟเวลินทำให้เธอหายใจไม่ออกจนต้องการหนีออกไป

อีฟเวลินเองก็ไม่อยากใช้เวลากับวิเวียนเช่นกัน และรีบขับออกไปทันทีที่วิเวียนลงจากรถ

อีฟเวลินมองร่างของวิเวียนที่อยู่ไกลๆ ผ่านกระจกมองหลัง ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ฉันยั่วยุเธอชัดเจนกว่านี้ไม่ได้แล้ว แต่เธอก็ไม่ได้พยายามที่จะตอบโต้ ช่างเป็นผู้แพ้ที่อ่อนปวกเปียกอะไรเช่นนี้ มันคงจะดีสำหรับฉันล่ะนะจะได้เหยียบย่ำเธอได้อย่างง่ายดาย

วันต่อมา วิเวียนได้รับโทรศัพท์จากคุณปู่ของฟินนิค เขาชวนเธอไปกินข้าวด้วย เมื่อตระหนักได้ว่าเธอไม่ได้เจอชายชรามาพักใหญ่แล้ว วิเวียนจึงตอบตกลงโดยไม่ลังเลและตรงไปยังสถานที่ที่ตกลงกันไว้หลังเลิกงาน