ความรักสีคราม นิยาย บท 388

วิเวียนเข้าใจดีว่าทำไมฟินนิคถึงยากจะเชื่อว่าอีฟเวลินหนีไปคนเดียว เพราะท้ายที่สุดวิเวียนเองก็แทบจะไม่เชื่อตัวเอง จนกระทั่งอีฟเวลินสารภาพว่าทำจริง สถานการณ์ทั้งหมดไม่สมเหตุสมผล

แต่วิเวียนไม่คาดฝันว่าฟินนิคจะเชื่อข่าวลือในโลกออนไลน์เหล่านั้นและโทษว่าเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้อีฟเวลินบาดเจ็บ นั่นคือสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับฉันเหรอ หัวใจของวิเวียนแข็งกระด้าง ฉันเป็นแค่งูพิษสำหรับเขาเหรอ เขาคิดว่าฉันจะทำร้ายร่างกายผู้หญิงเพราะความหึงหวงจริงๆ เหรอ

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงเชื่อข่าวลือในโลกออนไลน์พวกนั้นใช่ไหม คุณคิดว่าฉันตั้งใจทำร้ายอีฟเวลินเหรอ” คางของวิเวียนสั่นขณะที่ดวงตาของเธอแดงก่ำ

ฟินนิคไม่พูดอะไร แต่วิเวียนเข้าใจว่าความเงียบของเขาหมายถึงอะไร—เขาไม่เชื่อเธอเลย

เธอไม่มีความตั้งใจที่จะอธิบายเพิ่มเติมอีกต่อไป วิเวียนเย้ยหยัน เธอคอตกและหันหลังเดินออกไป

เมื่อเธอหันหลังน้ำตาก็ไหลลงมา วิเวียนรู้สึกได้ถึงความอยุติธรรมและความโกรธแค้นที่พลุ่งพล่านในตัวเธอ

คดีลักพาตัวเมื่อสิบปีที่แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน เธอไม่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องเลย แต่เธอยังคงไล่ตามคดีนั้นเพราะฟินนิค เพราะเธอห่วงใยเขา... นั่นเป็นเหตุผลที่เธอสอบสวนอีฟเวลิน แล้วดูสิ่งที่ฉันได้รับสิ ลืมเรื่องข่าวลือไปได้เลย ฟินนิคไม่เชื่อฉันได้ยังไง วิเวียนรู้สึกว่าทุกสิ่งที่เธอทำเพื่อเขากลายเป็นเรื่องไม่มีความ หมายไปในทันที

ก่อนที่วิเวียนจะออกไป ฟินนิคเอื้อมมือไปจับแขนเธอ เขาจับตัวเธอหันกลับมาและตระหนักว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา

ดวงตาที่บวมของวิเวียนมองมาอย่างดื้อรั้น เธอไม่ต้องการมองเขา สิ่งนี้กระตุ้นให้ฟินนิครู้สึกวิตกกังวล

“วิเวียน ผมไม่ได้บอกว่าคุณจงใจทำร้ายอีฟเวลิน ผมแค่คิดว่าช่วงนี้คุณทำตัวแปลกๆ เป็นเพราะอีฟเวลินหรือเปล่า” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนกว่าเดิม “ไม่มีอะไรระหว่างผมกับอีฟเวลิน คุณไม่ต้องสนใจเธอมากนัก คุณไม่ได้เป็นตัวของตัวเองอีกแล้ว”

“ฉันไม่เป็นตัวของตัวเองเหรอ” วิเวียนสะบัดตัวออกจากการเกาะกุม เธอสบตาเขาและเยาะเย้ยว่า “แล้วตัวฉันในปัจจุบันเป็นยังไงสำหรับคุณล่ะ ผู้หญิงที่เลวทรามเหรอ หรือภรรยาขี้หึงล่ะ”

“วิเวียน” ฟินนิคก้าวเข้าไปใกล้เพื่อรั้งแขนของเธอไว้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แทบจะคำรามใส่เธอ “เราต้องทะเลาะกันเรื่องนี้ด้วยเหรอ คุณก็รู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง ได้โปรดหยุดเป็นคนไม่มีเหตุผลเสียที”

“ฉันนี่นะเป็นคนไม่มีเหตุผล” วิเวียนไม่แน่ใจว่าเธอควรหัวเราะหรือร้องไห้กับคำพูดที่โหดร้ายของเขา นี่เขาคิดว่าเป็นความผิดของฉันจริงๆ เหรอ

เพี๊ยะ