ความรักสีคราม นิยาย บท 387

“นั่นเธอคิดจะทำอะไร” มีคนผลักวิเวียนออกไปทันทีที่เธอเข้าใกล้รถพยาบาล คนคนนั้นพูดต่อ “อะไร เธอยังสร้างความเสียหายไม่พออีกหรือไง เธอจะตามไปทำร้ายเธอที่โรงพยาบาลด้วยหรือเปล่า”

“ฉันไม่... ฉันแค่อยากแน่ใจว่าเธอไม่เป็นไร” วิเวียนรู้สึกว่าเธอคิดผิด อีฟเวลินได้รับบาดเจ็บ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันทำร้ายเธอโดยเจตนา

“เธอกำลังพยายามหลอกใคร คนอย่างเธอควรถูกจับส่งตำรวจ” คนคนนั้นก้าวไปข้างหน้าวิเวียนราวกับว่ากำลังจะคว้าตัวเธอ

แต่รถพยาบาลได้ขับออกไปแล้ว วิเวียนไม่ใส่ใจที่จะอธิบาย เธอไม่ยอมเสียเวลารีบเรียกแท็กซี่และไปโรงพยาบาล

เธอจำเป็นต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับความปลอดภัยของฟินนิค เธอจำเป็นต้องปะติดปะต่อชิ้นส่วนต่างๆ เข้าด้วยกัน ยิ่งไปกว่านั้นเธอรู้สึกว่าอีฟเวลินวางแผนให้เกิดอุบัติเหตุก่อนหน้านี้ วิเวียนรู้สึกไม่ได้รับความยุติธรรม เธอจำเป็นต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง

เมื่อวิเวียนมาถึงโรงพยาบาล เธอตกใจมากที่เห็นว่าเบเนดิกต์และฟินนิคอยู่ที่นั่นด้วย

“ฟินนิค” วิเวียนรู้สึกโล่งใจและบอกเขาทันทีเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้เฒ่านอร์ตันค้นพบ “ตอนที่ฉันพบกับอีฟเวลินในวันนี้ เธอยอมรับว่าตอนนั้นภารโรงไม่ได้ช่วยชีวิตเธอไว้ เธอบอกว่าเธอหนีออกจากกองไฟมาคนเดียว”

วิเวียนลนลานและเล่าทุกอย่างที่เธอรู้ให้ฟินนิคฟัง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอสับสน—ถ้าอีฟเวลินสามารถหลบหนีมาได้ด้วยตัวเอง ทำไมเธอไม่ช่วยฟินนิคล่ะ ฟินนิคเป็นคนฉลาด เธอเชื่อว่าหากจะมีใครคิดออก ต้องเป็นเขา

แต่ใบหน้าของฟินนิคเคร่งเครียดตั้งแต่วินาทีที่เขาเห็นวิเวียน และในขณะที่เขารับฟังการค้นพบล่าสุดของเธอ สีหน้าของเขาก็ดูโกรธเคืองราวกับสายฟ้าฟาดท่ามกลางพายุฝน

“ถ้าอีฟเวลินหนีไปคนเดียวในตอนนั้น ทำไมเธอถึงหายไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา” ฟินนิคจ้องวิเวียนและถามว่า “แล้วเชือกที่มัดตัวผมหลุดได้ยังไง”

“ฉันยังไม่ได้ตรวจสอบเรื่องนั้นเลย” วินาทีนั้น วิเวียนกังวลว่าฟินนิคอาจไม่เชื่อเธอ “แต่อีฟเวลินยอมรับเอง...”