ความรักสีคราม นิยาย บท 404

ถึงอีฟเวลินจะไม่ตอบการเหลือบมองไปทางฟินนิคก็เห็นได้ชัด ข่าวลือเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ระหว่างอีฟเวลินกับฟินนิคคงจะกลายเป็นข่าวแพร่สะพัดในวันต่อมา

หลังจากงานเปิดตัวจบลง ฟินนิคมุ่งหน้าไปหลังเวทีด้วยอารมณ์หงุดหงิด นักข่าวพวกนั้นแย่ชะมัด มันน่าจะเป็นงานเปิดตัวเครื่องเพชรของพวกเขาแต่พวกนั้นเอาแต่ถามเรื่องซุบซิบล่าสุดกันหมด

ฟินนิคล้วงโทรศัพท์ของเขาออกมาแล้วสังเกตเห็นว่ามีสายที่ไม่ได้รับหลายสาย เขาแตะดูก็รู้ว่าทั้งหมดมาจากวิเวียน ฟินนิคกังวลว่าเธอจะมีธุระเร่งด่วนที่จะพูดคุยกับเขาจึงโทรกลับหาเธอทันทีที่เห็นรายชื่อสายที่ไม่ได้รับพวกนั้น

วิเวียนที่รู้สึกเศร้าซึมวางโทรศัพท์ลงหลังจากดูงานเปิดตัวเสร็จ คนพวกนั้นรู้แน่อยู่แล้วว่าฟินนิคแต่งงานแล้วแต่พวกเขาก็ยังจับคู่เขากับอีฟเวลินต่อไปอยู่ได้ พวกเขาเคยคิดถึงความรู้สึกของฉันเมื่อได้เห็นเรื่องนั้นบ้างมั้ย หรือฉันต่างจากอีฟเวลินขนาดนั้นจริงๆ ในสายตาของผู้คนทั่วไป

ขณะเดียวกันวิเวียนก็มีบางเรื่องที่อยากจะบ่นเกี่ยวกับฟินนิค ขณะที่เธอกำลังรอผลตรวจเธออยากให้เขามาอยู่เคียงข้างเธอเหลือเกินแต่เขาเลือกที่จะอยู่กับอีฟเวลินในเวลานั้นแทน

ตอนที่วิเวียนกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในงานเปิดตัวนั่นเอง โทรศัทพ์ในมือเธอก็ส่งเสียงดังและสั่น เธอยกขึ้นมาและเห็นชื่อของฟินนิคปรากฏบนรายการผู้โทรเข้า

ตอนนั้นเธอไม่รู้สึกอยากรับสายเธอจึงปิดเสียงโทรศัพท์ของเธอแล้วโยนมันไปข้างๆ อย่างไม่ใยดี

“ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านต้องการไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาทดลองใหม่ในภายหลัง ขอโทษค่ะ...” คิ้วของฟินนิคขมวดเมื่อเขาได้ยินเสียงข้อความอัตโนมัติจากโทรศัพท์ บางทีวิเวียนอาจจะไม่ได้พกโทรศัพท์ติดตัวเธอก็ได้

ฟินนิครู้สึกเป็นห่วงวิเวียนจึงโทรหาอีกครั้ง แต่วิเวียนยังคงโกรธเขาอยู่ ดังนั้นถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเธอคงไม่พยายามโทรหาเขาหลายครั้งขนาดนั้นหรอก

พอเห็นหน้าจอโทรศัพท์สว่างขึ้นอีกครั้งวิเวียนก็ลังเล ในที่สุดเธอก็หยิบโทรศัพท์แล้วตรงไปยังโถงทางเดินข้างนอกห้องผู้ป่วยเพื่อรับสาย

“เฮ้เกิดอะไรขึ้น” วิเวียนพูดสายอย่างจิตตก

“ทำไมเพิ่งจะมารับสายตอนนี้” เพราะรู้สึกกังวลฟินนิคจึงระเบิดคำถามด้วยน้ำเสียงดุดัน วิเวียนมีแต่จะยิ่งรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงเขา

“ฉันปิดเสียงโทรศัพท์ไว้เลยไม่ได้ยินเสียงน่ะ”

“อ๋อเข้าใจล่ะ” ฟินนิคถอนหายใจเฮือกอย่างโล่งอก คุณไม่เป็นไรก็ดีแล้ว “คุณเพิ่งโทรหาผมนี่นามีอะไรเหรอ”