เมื่อฟินนิคไปถึงที่ทำงานเลขาที่ประตูก็ยืนขึ้น “คุณนอร์ตันคะ คุณฟาเบียนรอท่านอยู่ในห้องทำงานท่านค่ะ” เธอรายงาน
“ขอบคุณ” พอพูดจบความรู้สึกฉงนสนเท่ห์ก็เกิดขึ้นกับเขา เขาไม่แน่ใจว่าทำไมฟาเบียนถึงอยากจะพบเขาเพราะเขารู้ความจริงที่ว่าหลานชายของเขาไม่ชอบเขามาตลอด
ฟาเบียนนั่งอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของฟินนิคกำลังรอการกลับมาของเขา วันนั้นเขามาตามหาฟินนิคเพราะเขาอยากจะคุยกับอาของเขาเรื่องวิเวียน
หลังจากวิดีโอของวิเวียนกับอีฟเวลินที่กำลังสังสรรค์อยู่ในคาเฟ่กลายเป็นไวรัลบนอินเทอร์เน็ต ฟินนิคก็เลือกที่จะเชื่ออีฟเวลิน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาฟาเบียนคิดว่าบางทีฟินนิคยังคงมีความรู้สึกกับอีฟเวลินอยู่ ถึงยังไงฟินนิคก็เคยหลงใหลผู้หญิงคนนั้นอย่างหัวปักหัวปำมาก่อน
ถึงตอนนี้วิเวียนกำลังผ่านเหตุการณ์วุ่นวายใหญ่โตขนาดนี้แต่ฟินนิคก็เลือกที่จะอยู่ข้างเธอ ฟาเบียนจึงเริ่มมั่นใจในการลงความเห็นของเขา เพราะฟินนิคมีคนอื่นในใจอยู่แล้วเขาคงจะไม่อยากได้วิเวียนเป็นของตัวเองอีกต่อไป
ทันทีที่ฟินนิคเดินเข้าประตูเขาก็เห็นฟาเบียนมีสีหน้าเคร่งขรึมอย่างมากขณะที่ชายหนุ่มหมกมุ่นอยู่กับความคิดของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะอย่างไรฟินนิคก็ไม่ได้ใส่ใจใยดีกับหลานชายของเขามากนักขณะที่เขาถอดเสื้อแจ็กเก็ตของเขาแล้วแขวนมันไว้กับที่แขวนข้างตัวเขา จากนั้นเขาก็นั่งลงที่โต๊ะก่อนจะพูดกับฟาเบียนว่า “ทีนี้นายมีอะไรที่จะให้ฉันช่วยล่ะ”
“เพราะอาไม่ได้รักวิเวียนอาก็น่าจะปล่อยเธอไปซะ” ฟาเบียนพูดตรงประเด็นเลย
ฟินนิคหรี่ตามองฟาเบียนอย่างน่ากลัวน้ำเสียงของเขาเย็นชาขณะพูด “นายว่ายังไงนะ”
ฟาเบียนเลื่อนสายตาจ้องมองฟินนิคอย่างไม่กลัวเกรง “ตอนนี้เธออยู่โรงพยาบาลแต่ปรากฏว่าอายังสงบจิตสงบใจอยู่ในที่ทำงานได้ นั่นยังอธิบายปัญหาได้ไม่พออีกเหรอ ในเมื่ออา-”
“ทำไมเธอถึงไปโรงพยาบาล” จู่ๆ ฟินนิคก็รู้สึกร้อนอกร้อนใจขึ้นเมื่อได้ยินว่าวิเวียนถูกพาไปโรงพยาบาลจึงพูดขัดฟาเบียนขึ้นมากลางคัน
“อาไม่รู้เหรอ” ฟาเบีบนรู้สึกสับสนนิดหน่อยกับคำถามของฟินนิค “ตอนที่ผมอยู่ที่นั่นผมเห็นวิเวียนโทรหาอาตั้งหลานหน เธอไม่ได้บอกอาเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นวันนี้” ฟาเบียนไม่แน่ใจว่าฟินนิคไม่รู้อะไรจริงๆ เรื่องนั้นหรือเขาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นกับฟินนิค เข้าใจล่ะ นั่นไงสาเหตุที่วิเวียนพูดเสียงแปลกๆ ทางโทรศัพท์เมื่อสักครู่ เธอกำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่จริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...