ความรักสีคราม นิยาย บท 409

“แหมตอนนี้ฉันก็กลับมาแล้วไง แล้วทำไมแกยังอยู่แถวนี้อีกล่ะ ไม่ยอมจากไปเหรอ” อีฟเวลินกรีดร้อง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังราวกับอาบไปด้วยยาพิษขณะที่จับจ้องเข้าไปในร่างของวิเวียน เค้าโครงใบหน้าที่เคยอ่อนช้อยของเธอบิดเบี้ยวและกลายเป็นอะไรบางอย่างที่น่าสยดสยองยิ่งกว่าเดิมมาก

พอวิเวียนได้ยินอีฟเวลินพูดอย่างนั้นเธอรู้ว่าคนที่จับตัวเธอมานั้นล้ำเส้นเกินกว่าจะใช้เหตุผลแล้ว งั้นที่เธอหมายถึงก็คือต่อให้ฉันคบกับฟินนิคอยู่ฉันก็ต้องแยกทางกับเขาทันทีเมื่อเธอกลับมาแล้วคืนตำแหน่งที่ถูกต้องชอบธรรมให้กับเธอ ใช่หรือเปล่า

“ฟินนิคไม่ได้ชอบเธออีกแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอสองคนมันเป็นอดีตไปหมดแล้วแถมเราก็แต่งงานกันแล้ว” วิเวียนรู้สึกตกใจกับความกระหายที่จะเหนือกว่าของอีฟเวลิน จึงหวังว่าจะทำให้เธอได้สติ

อีฟเวลินบีบคางของวิเวียนแน่นอีกครั้งแล้วพลิกหน้าของเธอไปอีกข้าง เธอตะคอกอย่างโกรธแค้นว่า “ถ้าเขาไม่ชอบฉันแล้วเขาจะชอบใคร แกเหรอ อ๋อวิเวียนนี่แกคิดว่าตัวเองสูงส่งนักสิ คิดจริงๆ เหรอว่าแกเหมาะสมคู่ควรกับเขา”

“ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้นล่ะ เขาเป็นคนพูดเอง-ว่าตอนนี้พวกเธอสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันนอกจากหุ้นส่วนทางธุรกิจ เขาไม่ได้ชอบเธออีกแล้ว”

ถึงวิเวียนจะรู้ว่าการใช้ถ้อยคำนั้นอาจจะทำให้อีฟเวลินขุ่นเคืองยิ่งขึ้นแต่ถึงสถานการณ์ของเธอจะยิ่งเสี่ยงเธอก็ยังเลือกที่จะสู้แบบตัวต่อตัวกับหล่อน

เธอทนมาพอแล้ว ทำไมทุกคนถึงคิดว่าฉันไม่คู่ควรกับฟินนิค ดูเหมือนทุกคนจะคิดว่ามีแต่อีฟเวลินที่มีสิทธิจะคบหากับเขา เพราะหล่อนมีใบหน้างดงาม...แล้วฉันไม่มีหรือไง

“จริงเหรอ” อีฟเวลินยิ้มเยาะอย่างดูถูก “งั้นเอาเป็นว่า-ถ้าฟินนิครู้ว่าแกถูกผู้ชายคนอื่นทำให้มีมลทินแปดเปื้อนแกคิดว่าเขายังจะอยู่กับแกมั้ย”

“หมายความว่ายังไง อีฟเวลินเธอพยายามจะทำอะไรอยู่น่ะ” วิเวียนเสียขวัญเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงอีกคน เพื่อจะใส่ร้ายป้ายสีวิเวียนครั้งล่าสุดอีฟเวลินถึงกับเต็มใจที่จะทำให้ใบหน้าของตัวเองเสียโฉม หล่อนโหดร้ายกับตัวเองได้ถึงขนาดนั้นแล้วกับคนอื่นล่ะ

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย” อีฟเวลินลุกขึ้นแล้วตบมือ เธอเปิดเผยแผนการณ์กับวิเวียนซึ่งตอนนี้กองอยู่บนพื้นด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้าย