“มีอะไรหรือเปล่า คุณมีอะไรจะบอกผมไหม” ฟินนิคถามขึ้นเมื่อเห็นวิเวียนจ้องมองอย่างร้อนใจ
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง วิเวียนก็ตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผยสิ่งที่เธอคาดเดา เธอจะบอกเขาทันทีที่เธอสามารถยืนยันความจริงเบื้องหลังและมีหลักฐาน
“ไม่มีค่ะ ฉันกำลังคิดว่าฉันโชคดีแค่ไหนที่เบเนดิกต์มาช่วยได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ได้กลับมาครบสามสิบสอง” เธอหาคำแก้ตัว
“โชคดีเหรอ” คราวนี้ฟินนิครู้สึกสับสนกับคำที่เธอเลือกใช้
“แน่นอน โชคดีไม่ใช่เหรอคะ” วิเวียนไม่เข้าใจว่าฟินนิคสับสนอะไร “โชคดีที่เบเนดิกต์มาช่วยฉันทันเวลา ไม่อย่างนั้น..."
เธอหยุดไปชั่วขณะ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในโกดังเธอก็น้ำตาไหลอีกครั้ง เธอก้มหน้าลง น้ำตาของเธอหยดลงบนผ้าห่ม เธอกัดฟัน หายใจเข้าลึกๆ ก่อนพึมพำ “ไม่อย่างนั้น คนพวกนั้นคงทำสำเร็จ”
มันทำให้ฟินนิคงุนงงมากขึ้น เธอหมายความว่าผู้ชายเหล่านั้นไม่ได้แตะต้องเธออย่างงั้นเหรอ
มันแปลกนะ อีฟเวลินบอกฉันว่าเธอเห็นวิเวียนถูกพวกมันข่มขืน หมอได้ตรวจและยืนยันว่าเธอถูกล่วงละเมิดทางเพศ เกิดอะไรขึ้น เธอจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ
แม้ว่าคำถามมากมายจะผุดขึ้นเต็มหัวฟินนิคแต่เขาไม่ต้องการถามเธออีกต่อไป เมื่อมองไปที่หญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ต่อหน้า เขาไม่ต้องการทำให้เธอเสียใจ
เขาพยายามสลัดความคิดของตัวเองออกไปและใช้นิ้วหัวแม่มือปาดน้ำตาบนใบหน้าเธอแล้วพูดว่า “ไม่ต้องร้องไห้อีกแล้วนะ ไม่ต้องคิดด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น คุณควรพักผ่อนให้เพียงพอดีกว่า”
วิเวียนพยักหน้าเงียบๆ หลับตาและกลั้นน้ำตาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...