ความรักสีคราม นิยาย บท 436

“ฟินนิค แก…” มาร์คชี้ไปที่ฟินนิคด้วยความโกรธแต่เขาก็ไม่สามารถแก้ตัวอะไรได้ ถ้าฉันไม่ปล่อยเขาไปตอนนี้ ฉันคงถูกลากลงไปด้วย

เมื่อนึกถึงคำพูดที่ฟินนิคพูดไปเมื่อครู่ มาร์คก็รู้สึกกระดากอายขึ้นมา หน้าของเขาเห่อร้อนในขณะที่ความเกลียดชังของเขาที่มีต่อฟินนิคก็เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

ไม่มีทางที่มันจะเป็นเรื่องบังเอิญ ฉันเพิ่งจะรวบรวมคณะกรรมการมาสู้กับมันได้แต่แล้วข่าวที่ถูกเปิดโปงพวกนี้ก็ทำให้ฉันเสียเปรียบ ฟินนิคต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่

ไม่ว่าเขาจะไม่พอใจมากแค่ไหนแต่เขาก็ทำได้แค่ปล่อยฟินนิคไป

“พอได้แล้ว” ซามูเอลคำราม “นี่มันใช่เวลามาเถียงกันหรือไง เราต้องหยุดข่าวเดี๋ยวนี้”

“เข้าใจแล้วครับคุณปู่ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้” มาร์คมองฟินนิคอย่างเกลียดชังก่อนที่จะรีบเดินออกจากห้องไป

เหล่าคณะกรรมการมองดูมาร์คเดินออกจากห้องไปและรู้สึกเหมือนสูญเสียเสาหลัก อีกทั้งตอนนี้พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะย้ายไปอยู่ฝั่งฟินนิคได้

เมื่อนึกถึงอย่างหลัง หัวใจของเหล่ากรรมการก็เต้นรัว

“เลิกประชุม ออกไปได้แล้ว” ซามูเอลโบกมือไล่อย่างไม่สนใจเหล่ากรรมการ

พวกเขาถอนหายใจอย่างโล่งอกและรีบออกจากห้องประชุมไป

“คุณปู่ครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับเพราะที่บริษัทยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมต้องจัดการ” ฟินนิคมองห้องที่ว่างเปล่าก่อนที่เขาจะเอ่ยลาคุณปู่ของเขา

แต่ซามูเอลก็หยุดเขาเอาไว้ก่อน “เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”

“ได้ครับ” ฟินนิคงุนงงเพราะเขาไม่รู้ว่าซามูเอลจะคุยอะไรกับเขา โนอาห์รอเขาอยู่ข้างนอกห้องประชุม ฟินนิคเรียกโนอาห์ก่อนที่จะเข้าไปในห้องทำงานของซามูเอล

ฟินนิคนั่งลงบนโซฟาแล้วถามขึ้น “คุณปู่ครับ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”

“ฉันได้ยินมาว่าวิเวียนถูกลักพาตัวเหรอ เกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง” ซามูเอลมีสีหน้าจริงจังเมื่อมองไปยังหลานชาย

“ใครคือคนร้าย” ซามูเอลกัดฟัน ใครมันกล้ามาลักพาตัวหลานสะใภ้ของฉัน จะลองดีกับตระกูลนอร์ตันหรือไง

“มันเป็นใคร” ซามูเอลโกรธจนหน้าแดง มันจะต้องทรมาน