ความรักสีคราม นิยาย บท 461

พอคิดได้อย่างนั้นวิเวียนก็ตัดสินใจที่จะโทรหาเบเนดิกต์ทันที เธอกังวลใจอยากรู้ว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น

“ฮัลโหลวิเวียน มีอะไรให้ช่วยเหรอ” เพราะพวกเขาเพิ่งพบกันเมื่อตอนเที่ยงเบเนดิกต์จึงคาดเดาไม่ถูกว่าวิเวียนโทรมาหาเขาเรื่องอะไร

เพราะไม่อาจตรวจสอบหาสาเหตุได้อีกต่อไปวิเวียนจึงถามไปตรงๆ ว่า “เบเนดิกต์ฉันอยากรู้ว่าครอบครัวคุณมั่นใจได้ยังไงว่าเด็กทารกที่แม่ฉันพากลับมาคือน้องสาวของคุณ”

“คุณถามอย่างนี้เพื่ออะไร” เบเนดิกต์ไม่เข้าใจว่าทำไมวิเวียนถึงสนใจเรื่องนั้นนัก

“บอกมาก่อนสิแล้วฉันค่อยอธิบายทีหลัง”

เบเนดิกต์รู้สึกได้ว่าน้ำเสียงของเธอดูร้อนรนจึงไม่ได้ถามอะไรอีก “พยาบาลที่โรงพยาบาลบอกว่าน้องสาวผมมีปานที่ดูเหมือนรูปผีเสื้อที่เอวของเธอ ตอนที่คุณราเชลพาทารกกลับมาก็มีปานแบบเดียวกัน นั่นแหละเราถึงมั่นใจว่าเธอคือน้องสาวของผม”

ใบหน้าของวิเวียนเปลี่ยนเป็นซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของเบเนดิกต์ เธอถือโทรศัพท์อยู่นานโดยไม่ได้พูดอะไรสักคำเพราะเธอเองก็มีปานรูปผีเสื้อบนเอวของเธอเหมือนกัน

“วิเวียน ทำไมคุณถึงถามเรื่องทั้งหมดนี้” เบเนดิกต์ไม่อาจอดกลั้นความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองได้จึงถามซ้ำอีกครั้ง

แต่วิเวียนก็ยังตั้งสติจากอาการตกใจหลังจากได้ยินคำตอบของเบเนดิกต์ไม่ได้ เธอจึงทรุดฮวบลงบนพื้นและโยนโทรศัพท์ของเธอออกไปข้างๆ

มันจะบังเอิญเกินไปมั้ยที่น้องสาวของเบเนดิกต์จะมีปานแบบเดียวกับฉัน

วิเวียนรู้สึกว่ามีคำตอบผุดขึ้นมาในหัวของเธอแต่เธอพยายามจะไม่คิดถึงมันเพราะไม่อยากยอมรับความจริง ไม่นะ มันต้องไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดแน่ๆ

“วิเวียนคุณยังอยู่หรือเปล่า ฮัลโหล...” เมื่อเขาไม่ได้ยินเสียงตอบถึงเขาจะร้องเรียกแล้วเบเนดิกต์ก็เริ่มรู้สึกกังวล

เบเนดิกต์รู้สึกแปลกใจที่จู่ๆ วิเวียนก็วางสาย เมื่อสักครู่นี่เองเขายังได้ยินเสียงเธอร้องไห้เบาๆ เกิดอะไรขึ้น