ความรักสีคราม นิยาย บท 469

“ดีแล้วล่ะ” เบเนดิกต์ดูโล่งอกที่ได้ยินอย่างนั้น

ขณะที่เขาอยากจะถามวิเวียนเรื่องโรคลูคีเมียของราเชล เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่ถามเมื่อเขาเดาว่าวิเวียนน่าจะมีเหตุผลของเธอที่ไม่อยากบอกเขา

ยิ่งไปกว่านั้นเธอคงจะโกรธเขาถ้าเธอรู้ว่าเขาได้สืบเรื่องของเธอมาแล้ว

พอถึงตอนที่เบเนดิกต์อยากจะคุยเรื่องอื่นเขาก็ได้ยินเสียงของอีฟเวลินดังมาจากชั้นบนว่า “เบนใครมาหาฉันเหรอ”

ทันทีที่เห็นวิเวียน อีฟเวลินก็หยุดชะงัก รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะ

ฮึ่มวิเวียน กล้าดียังไงแกถึงเหยียบเข้ามาหาฉันถึงบ้านมอร์ริสัน ดูเหมือนบทเรียนที่ฉันให้แกคราวก่อนยังไม่พอสินะ

“เบน ไม่น่าจะใช่หล่อนนี่นะ” อีฟเวลินถามขณะนั่งลงข้างๆ เบเนดิกต์โดยไม่แยแสว่ามีวิเวียนอยู่ด้วย เพราะเบเนดิกต์รู้ถึงความเกลียดชังระหว่างพวกเธอจึงไม่จำเป็นจะต้องเสแสร้งอีกต่อไป

เบเนดิกต์รู้สึกโกรธเมื่อเห็นท่าทีของอีฟเวลิน เธอไม่แม้แต่จะทักทายวิเวียน “ทำไมถึงหยาบคายแบบนี้ วิเวียนมีเรื่องจะคุยกับเธอนะ”

อีฟเวลินเบ้ปากอย่างไม่ใส่ใจแล้วมองวิเวียนอย่างเหยียดหยาม “แกต้องการอะไรจากฉัน”

“อีฟเวลิน” เบเนดิกต์อดไม่ได้ที่จะตำหนิน้ำเสียงหยาบคายของอีฟเวลิน จากนั้นเขาจึงหันไปหาวิเวียน “ผมขอโทษนะวิเวียน เธอ...”

“เบน ทำไมต้องขอโทษหล่อนด้วย ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย” อีฟเวลินรู้สึกหงุดหงิดกับปฏิกิริยาของเบเนดิกต์

เมื่อรู้สึกถึงความโกรธของเบเนดิกต์ วิเวียนก็รีบพูดแทรกขึ้นมาว่า “ไม่เป็นไรค่ะเบเนดิกต์ ฉันไม่ถือหรอก”

อีฟเวลินกรอกตาทำเสียงจุ๊ๆ ใส่วิเวียนก่อนจะพึมพำว่า “คิดจะทำอะไรเหรอ”

“เบเนดิกต์คะ ฉันอยากจะคุยกับน้องสาวคุณเป็นการส่วนตัว คุณจะช่วยปล่อยให้เราคุยกันเองได้มั้ยคะ” วิเวียนถามเบเนดิกต์ขณะไม่ใส่ใจกับท่าทีงี่เง่าของอีฟเวลิน

สำหรับเธอแล้วนี่ก็ถือว่าเป็นพฤติกรรมตามปกติของอีฟเวลิน ความจริงถ้าอีฟเวลินทำดีกับเธอ เธอคงจะสงสัยว่าหล่อนมีเจตนาแอบแฝงเป็นแน่

“เธอรู้ได้ยังไง” วิเวียนตกใจเพราะเธอแค่บอกฟินนิคกับแซมมวลเรื่องนี้ แม้แต่ราเชลยังไม่รู้เลย แล้วอีฟเวลินรู้ได้ยังไง