“ใช่เลย” อีฟเวลินไม่ได้ตื่นตระหนกเลยถึงแผนการณ์ของเธอจะถูกเปิดโปงก็ตาม “ยิ่งไปกว่านั้นฉันบอกฟินนิคด้วยว่าตอนที่ฉันเห็นเธอที่โกดังนั่น เสื้อผ้าของเธอถูกฉีกทึ้งออกหมดแล้วเธอก็ดูเหมือนกับถูกข่มขืน เธอน่าจะเห็นว่าเขาโกรธแค่ไหนตอนที่ฉันบอกเรื่องทั้งหมดนั่น”
“อีฟเวลินแกทำได้ยังไง” วิเวียนรู้สึกถึงความโกรธพลุ่งพล่านในตัวเธอเมื่อได้ยินอีฟเวลินเปิดเผยความจริง “แกพยายามจะทำอะไรของแก”
“แน่ล่ะว่าฉันอยากให้ฟินนิคทิ้งเธอซะ” ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังอีฟเวลินยืนขึ้นแล้วเดินมาข้างๆ วิเวียน “วิเวียนขอเตือนให้ไปจากฟินนิคเสียแต่เนิ่นๆ นะ แต่ถ้าเธอยังไม่ยอมฟังฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นกับเธอก็เป็นเพราะตัวเธอเอง โทษฉันไม่ได้นะ”
วิเวียนจ้องหน้าอีฟเวลินด้วยความรู้สึกว่าเธอทำเกิดไปแล้ว หลังจากทำเรื่องโหดร้ายขนาดนั้นเธอยังไม่รู้สึกสำนึกผิดได้ยังไงกัน
“คิดว่าฟินนิคจะกลับไปอยู่เคียงข้างเธอถ้าฉันไม่อยู่แล้วหรือไง”
“แน่นอน” อีฟเวลินมองวิเวียนราวกับเธอเป็นคนโง่ “วิเวียน เธอเคยคิดบ้างหรือเปล่าว่าทำไมฟินนิคถึงเชื่อฉันแทนที่จะเชื่อเธอล่ะ”
“เพราะเขายังรักฉันอยู่น่ะสิ” ก่อนวิเวียนจะตอบอีฟเวลินก็ชิงตอบคำถามของตัวเองก่อน “ที่ฟินนิคยังไม่หย่ากับเธอเพราะเขาไม่มีข้ออ้างที่จะทำอย่างนั้น แต่มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วในเมื่อตอนนี้ฉันจะหาข้ออ้างสักข้อให้เขาเอง”
อีฟเวลินกลับไปนั่งโซฟาตามเดิมแล้วเย้ยหยันว่า “วิเวียน เธอคิดว่าฟินนิคยังอยากอยู่กับเธอหลังจากเรื่องที่เธอเพิ่งผ่านมาน่ะเหรอ”
เมื่อวิเวียนเห็นสีหน้าอิ่มอกอิ่มใจของอีฟเวลินเธอก็ย้อนถามอย่างโกรธๆ ว่า “แล้วเธอล่ะ คิดว่าฟินนิคจะอยากเห็นหน้าเธออีกเมื่อเขารู้ความจริงว่าเธอวางแผนร้ายลับหลังเขาอยู่ตลอดเวลาเหรอ”
หลังจากอยู่กับฟินนิคมานาน วิเวียนจึงรู้นิสัยของเขาดี ถ้าเขารู้ว่าอีฟเวลินโกหกเขาเขาคงไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ อย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...