ความรักสีคราม นิยาย บท 489

“คุณนายนอร์ตัน ได้โปรดอย่าพยายามต่อสู้เลยครับ ให้เราพาคุณไปโรงพยาบาลได้ไหม” โนอาห์แนะนำอย่างเสียใจ

“โนอาห์ ได้โปรดโทรหาฟินนิคและให้ฉันคุยกับเขา ไม่มีทางที่เขาจะโหดร้ายได้ขนาดนี้” วิเวียนตะโกนทั้งน้ำตา “โนอาห์ ได้โปรด โนอาห์”

เมื่อได้ยินคำขอร้องของเธอ โนอาห์หน้าซีดเหมือนคนป่วย

วิเวียนพูดถูก ฟินนิครักเธอมากจนยอมสละหน้าที่การงานและอนาคตเพื่อเธอ เขาไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น—แต่เป็นอีฟเวลินต่างหาก

เมื่อคิดถึงอีฟเวลินความโกรธพลุ่งพล่านภายในตัวโนอาห์ เขากำหมัดแน่น แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลายไปเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับอีฟเวลิน

โนอาห์กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาสั่งบอดี้การ์ดเสียงแหบแห้งว่า “พาคุณนายนอร์ตันเข้าไป” เขาหันกลับไปทันทีที่คำพูดนั้นออกจากปาก

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากเขายังคงเฝ้าดูวิเวียนร้องไห้และอ้อนวอนต่อไป เขาจะยอมทำตามคำวิงวอนของเธอ แต่เขาทำไม่ได้ ไม่ใช่ในตอนที่ชีวิตพ่อกับแม่ของเขายังขึ้นอยู่กับความเมตตาของอีฟเวลิน

ดังนั้น วิเวียนจึงถูกมัดไว้บนเตียงคนไข้และถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที ในนั้นมีทีมศัลยแพทย์รอเธออยู่แล้ว

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและความเจ็บปวด ขณะที่เธอเฝ้าดูศัลยแพทย์เตรียมเครื่องมือทางการแพทย์อย่างช่วยไม่ได้ ภาพที่เห็นทำให้อารมณ์ทั้งหมดของเธอหายไป เธอไม่มีน้ำตาเหลือให้ร้องไห้อีกแล้ว

ศัลยแพทย์เดินเข้ามาหาเธอ ถือเครื่องถ่างตรวจที่สะท้อนแสงไฟเป็นประกาย ด้วยเหตุผลบางอย่าง จู่ๆ ภาพของฟินนิคกับอีฟเวลินที่กำลังหยอกล้อกันอยู่ในห้องนอนก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ

ทำไม ฟินนิคเพิกเฉยต่อความทรงจำและความรักทั้งหมดที่เรามีร่วมกันได้ยังไง เขาโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง

เมื่อนึกถึงว่าฟินนิคอาจจะกำลังเล่นสนุกอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ในขณะที่เธอนอนอยู่ที่นี่กำลังจะสูญเสียลูกคนแรกไป ความแค้นก็พลุ่งพล่านขึ้นในใจของวิเวียน

จากนี้ไป ฉันรักคุณมากแค่ไหน ฉันจะเกลียดคุณมากเท่านั้น

ฉันมันช่างไร้ประโยชน์ ฉันไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องลูกของตัวเองได้ ชีวิตจะมีความหมายอะไรอีก ขอแค่ให้ฉันตายไปพร้อมกับลูก...

เบเนดิกต์นั่นเอง เบเนดิกต์มาที่นี่เพื่อช่วยเธอ เหมือนกับตอนที่อีฟเวลินลักพาตัวเธอไป