ความรักสีคราม นิยาย บท 517

เมื่อใดก็ตามที่เขาทนไม่ได้ เขาจะบอกอีฟเวลินให้เข้าใจอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ได้รักเธอและเธอจะมองเขาด้วยน้ำตาราวกับถูกทำร้าย จากนั้นเธอจะถามเขาว่าที่เขาไม่ชอบเธอเป็นเพราะเธอพิการใช่หรือเปล่า บางครั้งเธอก็ทำลายข้าวของเพื่อระบายความหงุดหงิด

หลังจากที่ปรึกษากับหมอ หมอก็บอกว่าเธออาจไม่ยอมรับความจริงที่ว่าขาของเธอใช้การไม่ได้แล้ว ดังนั้นหมอจึงสั่งให้เขาปล่อยให้เธอทำตามใจและห้ามพูดในสิ่งที่เธอไม่อยากได้ยินเพราะมันอาจไปกระตุ้นเธอแล้วทำให้อาการของเธอยิ่งแย่ลง

เมื่อคิดว่าตัวเองคือสาเหตุที่ทำให้อีฟเวลินเป็นแบบนี้ ฟินนิคก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามคำสั่งของหมอ

แต่เขาก็หาทางออกของเขาเช่นกัน เนื่องจากเขาไปหาวิเวียนไม่ได้และเขาจะไม่คบกับอีฟเวลิน เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้อีกต่อไป ไม่อย่างนั้นมันก็มีแต่จะทำร้ายพวกเขาสามคน

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเมื่อในตอนนี้วิเวียนกลับมาแล้ว เขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอไปไหนอีกและตั้งใจจะพาเธอกลับมา

แต่วิเวียนไม่รู้สิ่งที่ฟินนิคคิดดังนั้นคำพูดของเขาจึงทำให้เธออยากตบหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่อยากที่จะเก็บเด็กเอาไว้ แล้วเขาจะไปโทษพระเจ้าได้ยังไง

“เลิกแสดงได้แล้วฟินนิค ถ้าคุณไม่ทำทุกวิถีทางเพื่อเอาเด็กออก ฉันก็คงไม่แท้ง” วิเวียนพูดพร้อมกัดฟัน

แม้แต่ตอนนี้เขาก็ยังปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้นแล้วยังจะมาพูดแบบนี้อีก นี่เขาคิดว่าฉันโง่หรือไง

นอกจากความแค้นแล้ว หัวใจของวิเวียนก็ยังเต็มไปด้วยความผิดหวัง นี่คือผู้ชายที่ฉันเคยรักมากอย่างงั้นเหรอ

ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดว่าเขาคือพระเจ้าที่มาโปรดเธอแต่ผู้ชายคนนี้ที่เธอชื่นชมมากกลับผลักเธอลงนรกเมื่อห้าปีก่อน เธอเคยคิดว่าเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบแต่หลังจากที่ผ่านไปห้าปีเขาก็ยังพยายามปกปิดสิ่งที่เขาทำ

ฉันต้องตาบอดไปแล้วที่มอบหัวใจให้กับผู้ชายคนนี้ในตอนนั้น ดังนั้นตอนนี้ฉันจะโทษใครไม่ได้สำหรับสิ่งที่ฉันเลือกเอง แต่จากนี้ไปเขากับฉันแยกทางกัน

เมื่อเขาถามคำถาม เขาก็เริ่มสงสัย ฉันเพิ่งตัดสินใจที่จะเข้าร่วมงานประมูลนี้ในนาทีสุดท้ายและไม่ได้บอกเธอ แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่

ยิ่งไปกว่านั้นนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทุกครั้งที่เขาเข้าร่วมงานเลี้ยง อีฟเวลินจะรู้เรื่องและมาหาเขาในไม่ช้า จากนั้นเธอก็จะจงใจทำตัวสนิทสนมกับเขาท่ามกลางสายตาของฝูงชน เป็นไปได้ไหมว่าอาจมีคนในบริษัทบอกเธอว่าฉันอยู่ไหนและถ้าฉันรู้ว่ามันเป็นใคร ฉันจะไม่ปล่อยมันไปง่ายๆ แน่