ความคิดที่ว่าตอนนี้ฟินนิคยืนอยู่ใกล้กับวิเวียนทำให้อีฟเวลินประหม่า วิเวียนกลับมาเพื่อขโมยฟินนิคไปจากฉันงั้นเหรอ มันต้องเป็นแบบนั้นแน่ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะมาเจอกันโดยบังเอิญในงานประมูลนี้ได้อย่างไง
อีฟเวลินมองชุดของวิเวียนและกำมือใต้ผ้าคลุมแน่น ไม่คิดเลยว่าวิเวียนจะเรียนรู้วิธียั่วยวนผู้ชายหลังจากที่ผ่านไปห้าปีแต่ฉันจะไม่ยอมให้เธอแย่งฟินนิคไปได้หรอก
อีฟเวลินเข็นวีลแชร์ไปหาฟินนิคและจับแขนของเขาเอาไว้พลางพูดอย่างเขินอาย “ฉันอยู่บ้านเบื่อก็เลยออกมาข้างนอกน่ะค่ะแล้วตอนที่อยู่บนรถ ฉันก็ได้ยินว่าคุณเข้าร่วมงานประมูลนี้ ฉันก็เลยมาหาคุณ พวกเราจะได้กลับบ้านด้วยกันไงคะ”
อีฟเวลินจงใจเน้นย้ำคำว่า ‘กลับบ้าน’ และหลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็หันไปมองวิเวียน “อ้าว คุณนี่เองวิเวียน ฉันเพิ่งเห็นคุณน่ะค่ะ”
อีฟเวลินแสร้งทำเป็นกระตือรือร้น “คุณกลับมาเมื่อไหร่เหรอคะ ฟินนิคกับฉันกำลังจะกลับแล้ว คุณอยากแวะมาที่บ้านของพวกเราหน่อยไหมคะ”
วิเวียนตกใจเมื่อเห็นอีฟเวลินนั่งอยู่บนวีลแชร์แต่เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอได้ยินคนอื่นพูดถึงคนพิการก่อนที่งานประมูลจะเริ่มขึ้น
ตอนแรกเธอรู้สึกเสียใจกับอีฟเวลินนิดหน่อย แต่เธอก็ต้องเย้ยหยันอยู่ในใจเมื่อได้ยินคำพูดของอีฟเวลินและแววตายั่วยุของเธอ
เธอพูดแบบนั้นเพราะอยากให้ฉันรู้ว่าฟินนิคเป็นของเธออย่างงั้นเหรอ เหมือนอย่างที่คิดเอาไว้เลย เธอยังคงไม่เปลี่ยนไปและยังเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม
วิเวียนมองไปที่ขาของอีฟเวลินที่ถูกคลุมเอาไว้ด้วยผ้าคลุมและสงสัยว่าเธอแสร้งทำเป็นพิการหรือเปล่า จากที่เธอรู้จักธาตุแท้ของอีฟเวลินเป็นอย่างดี วิเวียนเชื่อว่าอีฟเวลินสามารถทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างแน่นอน
แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันอีกต่อไป วิเวียนอดที่จะเยาะเย้ยตัวเองในใจไม่ได้ แล้วถ้าเธอแกล้งทำล่ะ แต่ยังไงก็มีคนเชื่อเธออยู่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...