ดูเหมือนว่าแผนของอีฟเวลินจะสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง อย่างน้อยที่สุดวิเวียนก็สามารถดึงดูดความสนใจของฮันเตอร์ได้ ฮันเตอร์เป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ผู้หญิงที่เขาหมายตามาครอบครอง
ฮันเตอร์ถามอย่างสุภาพรักษาท่าทางสุภาพบุรุษของตัวเอง “สาวๆ อยากทานอะไรครับ” สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่วิเวียนซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามเขา
“ฉันทานได้หมด แล้วเธอล่ะวิเวียน?” อีฟเวลินถามด้วยท่าทางแสร้งเป็นกังวล
“ฉันก็เหมือนกัน” สายตาอันเร่าร้อนของฮันเตอร์ที่จ้องมองมาทำให้เธอขนลุกชัน สิ่งที่เธอต้องการคือออกไปทันทีหลังจากทานอาหารเสร็จ
ขณะที่พวกเขาทานอาหาร ฮันเตอร์และอีฟเวลินคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่วิเวียนแทบไม่พูดอะไรเลย เธอพึมพำตอบเพียงสองสามคำเวลาที่พวกเขาหันมาถาม ทำให้ดูเหมือนว่าเธอเป็นคนถือตัว
ฮันเตอร์รู้ชัดว่าวิเวียนไม่สนใจเขา แต่แทนที่จะทำให้เขาถอดใจกลับยิ่งทำให้เขาอยากเอาชนะ สำหรับฮันเตอร์ยิ่งผู้หญิงท้าทายมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
เมื่อมื้ออาหารอันแสนทรมานสิ้นสุดลง วิเวียนคิดว่าเธอควรจะปลีกตัวออกมาได้แล้ว แต่ฮันเตอร์ก็ชวนให้ไปต่อที่บาร์ อีฟเวลินตกลงตามนั้น แต่วิเวียนขอตัวกลับโดยบอกพวกเขาว่าเธอมีเรื่องที่ต้องไปจัดการ เธอไม่สามารถทนอยู่กับพวกเขาต่อไปได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
"เธอเป็นยังไงบ้าง? คุณมั่นใจมั้ยว่าจะเอาชนะเธอได้?” อีฟเวลินยิ้มเยาะให้ฮันเตอร์หลังจากที่วิเวียนจากไป
"แน่นอน" ฮันเตอร์ยักไหล่ขณะที่ค่อยๆ เผยรอยยิ้มบนใบหน้า “ผมไม่เคยเจอผู้หญิงที่ผมรับมือไม่ได้”
รอยยิ้มบนใบหน้าของอีฟเวลินกว้างขึ้นอีกเมื่อเธอได้ยินคำตอบของฮันเตอร์ “หวังว่าคุณจะไม่โกหก” วิเวียน เธอเอาชนะฉันไม่ได้หรอก
ขณะที่วิเวียนกำลังขับรถกลับ เธอก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่าย ดูเหมือนว่าเป้าหมายของอีฟเวลินคือการแนะนำให้เธอรู้จักกับฮันเตอร์
แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของอีฟเวลินคืออะไร แต่วิเวียนรู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่ ดังนั้นเธอจึงเตือนตัวเองให้ระวังตัวเป็นพิเศษหากได้พบกับฮันเตอร์อีกครั้ง
ไม่กี่วันต่อมาวิเวียนกลับไปทำงานตามปกติ เธอส่งแลร์รี่ไปโรงเรียนก่อนที่จะไปทำงานที่มอร์ริสันกรุ๊ป หลังจากทำงานเสร็จเธอก็จะไปรับแลร์รี่และพาเขากลับบ้าน เหตุการ์ต่างๆ เป็นไปอย่างปกติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...