ความรักสีคราม นิยาย บท 545

“จริงเหรอ?” วิเวียนถามอย่างระแวง

“สาบานด้วยเกียรติของผมเลย” ฮันเตอร์ตอบ เขาชูมือขวาขึ้นกลางอากาศราวกับเตรียมจะกล่าวคำปฏิญาณ สีหน้าเคร่งขรึมกว่าที่เคย

เห็นทีท่าจริงจังของเขา วิเวียนหวนนึกถึงความอ่อนโยนที่ฮันเตอร์มีให้เธอมาตลอด เธอตัดสินใจกระโจนเข้าใส่โชคชะตา เพราะถึงอย่างไรการมีพรรคพวกเพิ่มมาอีกคนก็ดีกว่าสร้างศัตรู

เธอส่งยิ้มสดใสให้เขา “ขอบคุณนะ”

จะดีที่สุดถ้าอีฟเวลินไม่รู้ว่าแผนล่ม ไม่อย่างนั้น นิสัยเสแสร้งหลอกลวงไม่เลิกของเธอก็จะนำไปสู่การใช้เล่ห์เพทุบายอื่นๆ

วิเวียนมักทำตัวเหินห่างกับฮันเตอร์มาตั้งแต่ต้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ ทำเอาอีกฝ่ายตะลึงงันไปชั่วขณะ

ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ! หัวใจของฮันเตอร์เต้นโครมครามจนดังก้องอยู่ในหู

วิเวียนออกจะกระอักกระอ่วนเล็กน้อยที่เห็นฮันเตอร์อ้าปากค้าง เธอหุบยิ้มทันที “เจ้าเด็กน้อยรอฉันอยู่ ฉันควรกลับได้แล้ว” เธอรีบพูด

“อ้อ ได้เลย!” มนต์สะกดแตกสลายเมื่อวิเวียนพูด ฮันเตอร์รู้สึกได้ว่าตัวเขาหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย

ขณะที่ข้ามไปยังที่นั่งกัปตัน ฮันเตอร์นึกก่นด่าความงี่เง่าของตัวเอง เขาโตมาในสภาพแวดล้อมที่มีผู้หญิงมากมาย จึงไม่คิดเลยว่ารอยยิ้มเดียวของวิเวียนจะทำให้หัวใจของเขาปั่นป่วนได้

แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ดีใจ เพราะจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่เคยรู้สึกหวั่นไหวเพราะผู้หญิงคือเมื่อไหร่ มันทั้งตื่นเต้นและเหมือนอยู่ในความฝัน

สปีดโบ๊ตแล่นไปอีกไม่ไกล ทั้งคู่ก็กลับมาถึงเรือสำราญ

ทันทีที่เห็นเรือ วิเวียนเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย มีบางอย่างผิดปกติ นี่เที่ยงแล้ว ควรจะมีเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะดังเซ็งแซ่จากดาดฟ้า แต่กลับไม่มีใครอยู่สักคน เรือสำราญทั้งลำตกอยู่ในความเงียบ

“คุณว่ามันผิดปกติไหม?” วิเวียนหันมาถามฮันเตอร์