“คุณกลับมาแล้วเหรอ” วิเวียนเพิ่งเห็นฟินนิค นอร์ตันและรีบวิ่งออกจากครัว “ล้างมือก่อน ฉันคิดว่าฉันทําอาหารเยอะไป คุณทานเท่าที่ทานได้ก็พอ ถ้าทานไม่หมดฉันจะเก็บใส่กล่องไว้ให้คุณเอาไปทานที่ทำงานพรุ่งนี้”
“ไม่ต้องหรอก” ฟินนิคตอบขณะที่เขาทรุดตัวลงนั่ง “ผมกินหมด”
วิเวียนไม่อยากจะเชื่อว่าฟินนิคจะกินหมดเพราะอาหารบนโต๊ะนั้นเพียงพอสำหรับคนสี่คนแต่ทั้งบ้านมีแค่เขากับเธอเท่านั้น
ในที่สุดเธอก็ได้เห็นกับตาว่าเธอประเมินความสามารถของฟินนิคต่ำไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฟินนิคดูเจริญอาหารเป็นอันมากและเขากินทุกอย่างที่วิเวียนทำจนเกลี้ยงหมดทุกจาน
วิเวียนทั้งงงทั้งประหลาดใจถึงแม้เธอจะเคยทานอาหารกับฟินนิคหลายครั้งมาก่อนแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นฟินนิคกินแหลกเหมือนแชมป์รายการกินดุ
วันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ วิเวียนก็ยังใช้เวลาทั้งวันค้นหาสูตรอาหารและเตรียมอาหารให้ฟินนิค
ในไม่ช้าก็เป็นวันจันทร์และวิเวียนต้องไปทํางาน
วิเวียนเคยสนุกกับการไปทํางาน แต่พอฟาเบียนกลายเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ การไปทํางานก็เหมือนกับการกระโดดลงไปในแม่น้ำไนล์ที่เชี่ยวกรากไม่ก็เธอกําลังจมกองงานตายแทนที่จะเป็นจมน้ำ
ทันทีที่เธอนั่งลง เลสลีย์ เจนสัน บรรณาธิการอาวุโสของนิตยสารแกลมเมอร์ก็วิ่งมาหาเธออย่างเร่งรีบ “วิเวียนฉันต้องไปสัมภาษณ์คนบ่ายวันนี้ ช่วยจัดเรียงเอกสารพวกนี้ให้ฉันด่วนและส่งไปที่ห้องหัวหน้าบรรณาธิการ"
วิเวียนรับเอกสารมาและขมวดคิ้ว “นี่ เลสลีย์ ฉันก็ต้องเตรียมตัวสําหรับการสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้บ่ายเหมือนกัน เธอให้คนอื่นทําได้ไหม”
ก่อนที่เลสลีย์จะตอบอะไรเสียงของแชนนอนก็ลอยมาขัดจังหวะจากที่ไหนสักแห่ง “วิเวียน นี่ฉันหรือเธอที่ทำตัวแปลกๆ ช่วงนี้ เฮ้อ อย่าทําเหมือนว่าเราไม่รู้เรื่องเธอกับคุณนอร์ตัน เธอทําแบบนั้นไปทำไม”
วิเวียนรู้สึกประหลาดใจกับการพูดแทรกของแชนนอน เธอนิ่วหน้าใส่หญิงสาวที่อยู่ระดับเดียวกับเธอในบริษัท “แชนนอน เธอกําลังพูดถึงอะไร”
"ฮะ ฉันกําลังพูดถึงอะไรน่ะเหรอ ดูเหมือนว่าคนแถวนี้ไม่อยากยอมรับความจริงนะ” แชนนอนยิ้มเยาะและสบตาวิเวียน “เธอคิดว่าพวกเราทุกคนตาบอดงั้นเหรอ”
วิเวียนอยากจะเถียงออกไปแต่เมื่อสังเกตเห็นว่าเพื่อนร่วมงานต่างกำลังแอบมองเธอขณะที่เธอกวาดสายตาไปทั่วห้องโดยไม่ตั้งใจ สายตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความสงสัยและเหยียดหยัน
วิเวียนรู้สึกเหมือนโดนเข็มนับล้านทิ่มแทงไปทั่วร่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม