แม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะค่อยๆ จางลง แต่ร่องรอยแห่งความปิติยังคงเด่นชัดในแววตา เขาใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยนสุดขีดในระดับที่ว่าทำเอาคนฟังรู้สึกขนลุก
“สการ์เลตต์มาขอให้ผมช่วยคดีเกี่ยวกับข้อเสนอสปอนเซอร์ของเธอ ผมเจอเธอเพียงไม่กี่ครั้งแล้วก็บังเอิญได้ถ่ายรูปร่วมกัน เราคุยกันแค่เรื่องงานเท่านั้น เพราะงั้นข่าวลือที่ออกมาไม่จริงเลย คุณอย่าไปเชื่อแล้วก็ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนั้นด้วย”
“ทำไมฉันต้องกังวลด้วย?” วิเวียนรู้สึกงุนงง
“ก็คุณคือคนสำคัญของผม” ฮันเตอร์ประกาศตัวทันที
เรื่องบ้าอะไรเนี่ย? หัวใจของเธอปั่นป่วนจากคำพูดของเขา ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะไปในทิศทางที่เหนือการควบคุมของเธอ
ไม่ได้การ ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฮันเตอร์จึงต้องการจะทำให้มันชัดเจนถึงความสัมพันธ์ที่เขาไม่ควรถลำลึกเข้าไปมากกว่านี้
“ฮันเตอร์ ระหว่างเราไม่มี…” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาขัดจังหวะขณะที่วิเวียนกำลังพูดอยู่
พอมองหน้าจอก็เห็นว่าคนที่โทรมาคืออีฟเวลิน เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจรับสายเพราะกลัวว่าอาจจะเป็นเรื่องของราเชล
“วิเวียน พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า?” อีฟเวลินถามด้วยรอยยิ้ม
“ทำไมหรือ?” วิเวียนขมวดคิ้ว
“ถ้าว่าง ฉันจะชวนไปดูโอเปร่าด้วยกัน”
วิเวียนไม่สบายใจกับคำชวนนั้นและไม่ได้รู้สึกอยากจะไปด้วย ทว่าพอคิดถึงเรื่องที่อีฟเวลินตกลงบริจาคไขกระดูกให้กับราเชลทำเอาเธอสองจิตสองใจ วิเวียนยังคงรู้สึกขอบคุณอีฟเวลินที่ช่วยราเชลไว้
“ก็ได้ พรุ่งนี้กี่โมงหละ?”
หลังจากนัดหมายเวลากันแล้ว วิเวียนก็วางสายไป
“ใครอ่ะ?” ฮันเตอร์เอ่ยถามตอนที่เห็นว่าอารมณ์ของเธอดูเปลี่ยนไปหลังจากวางสาย
“อีฟเวลิน” วิเวียนตอบเสียงเรียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...