ความรักสีคราม นิยาย บท 631

วิเวียนครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็ตอบตกลง “ได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะโทรหาคุณ”

“ตามนั้น” ฮันเตอร์ตอบยิ้มๆ

“เอาล่ะ สัมภาษณ์กันต่อเถอะ ฉันยังอยากถามคุณอีกสองสามคำถาม” วิเวียนหยิบเอกสารที่เธอนำติดตัวมา

หลังจากถามคำถามอีกสองสามข้อ การสัมภาษณ์ก็เสร็จสิ้น วิเวียนถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะการสัมภาษณ์ได้บทสรุปที่น่าพอใจ

“ผมไปส่งคุณที่บ้านนะ” ฮันเตอร์เสนอ

“ไม่เป็นไร ฉันกลับเองได้ ไม่ต้องรบกวนคุณหรอก” วิเวียนยิ้มและปฏิเสธ

“วิเวียน มันเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานนะที่สุภาพบุรุษจะไปส่งสุภาพสตรีที่บ้าน คุณจะไม่ให้ผมโอกาสผมเชียวหรือ?”

เมื่อฮันเตอร์พูดแบบนั้น วิเวียนก็ไม่มีข้ออ้างในการปฏิเสธเขา เขาออกจะตรงไปตรงมาขนาดนี้ การบอกปัดมีแต่จะทำให้วุ่นวายไปเปล่าๆ

“ก็ได้ ขอโทษนะที่ทำให้ยุ่งยาก” วิเวียนเห็นท้องฟ้าข้างนอกเริ่มจะมืดครึ้ม

ไม่ต้องทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้ากับผมหรอก” ฮันเตอร์ตอบและยิ้มให้

หลังจากโบกมือเรียกบริกรมาเช็คบิล ฮันเตอร์ขับรถพาวิเวียนกลับบ้านตระกูลมอร์ริสัน

ขณะที่คุยกันในรถด้วยเรื่องสัพเพเหระ วิเวียนก็ยังหวั่นใจว่าฮันเตอร์อาจพูดเรื่องความรู้สึกที่เขามีต่อเธออีก

แต่เมื่อเขาไม่พูด เธอจึงยิ่งเชื่อมั่นว่าคำสารภาพก่อนหน้านี้ของเขาเป็นแค่การพูดเล่น

“ขอบคุณค่ะที่มาส่ง” วิเวียนกล่าวขอบคุณฮันเตอร์ขณะปลดเข็มขัดนิรภัยและเตรียมจะลงจากรถ

“เดี๋ยวสิ” ฮันเตอร์เรียกเธอไว้ เขานำช่อดอกกุหลาบและกล่องของขวัญออกมา “วิเวียน ผมใช้ความพยายามมากนะในการเลือกของพวกนี้ มันเป็นของแทนความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ เพราะฉะนั้น กรุณารับไว้ด้วย”

“มันแพงไป” วิเวียนปฏิเสธทันที “ฉันไม่รับของที่ฉันไม่คู่ควรกับมัน”

ฮันเตอร์รู้ดีว่าเธอดื้อรั้นแค่ไหน จึงไม่เซ้าซี้