ความรักสีคราม นิยาย บท 65

ราเชลไม่คิดว่าฟาเบียนจะมีปฏิกิริยาที่รุนแรงจึงประหลาดใจ แต่ก็ยังคงพูดต่อไปราวกับว่าเธอเข้าใจฟาเบียน “ใช่ ฉันก็ตกใจเหมือนกันตอนฉันได้ยินเรื่องแต่งงานของวิเวียนกับฟินนิค เฮ้อ ตอนนั้นเธอไปทําอะไรอยู่ที่ไหนฟาเบียน”

ฟาเบียนทนคุยกับราเชลต่อไปไม่ได้ เขารีบจ้ำอ้าวออกจากห้องและรีบกลับไปที่ทํางานทันที

ขณะเดียวกันที่บริษัทนิตยสาร วิเวียนและซาร่าห์กําลังกินแซนด์วิชที่ซื้อมาไว้ในตู้กับข้าว วิเวียนกินพลางและเลื่อนโทรศัพท์หาสูตรอาหารไปพลาง ซาร่าห์เพื่อนของเธอเหลือบมองเป็นครั้งคราวขณะที่เธอเคี้ยวแซนด์วิชด้วยสีหน้าว่างเปล่า

”ถามมาเลยซาร่าห์” วิเวียนพูดแต่สายตายังอยู่ที่จอโทรศัพท์ เธอสังเกตเห็นก่อนหน้านี้แล้วว่าซาร่าห์มีบางอย่างในใจ

ใบหน้าของซาร่าห์แดงวูบ เธอตอบอย่างเก้อๆ ว่า “เอ่อ ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่ข่าวลือในสํานักงานเรื่อง”

“เรื่องฉันกับฟาเบียนใช่ไหม” วิเวียนเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

”มากกว่านั้นอีก” ซาร่าห์กัดริมฝีปากและรวบรวมความกล้าที่จะพูดต่อ “ก็ได้ แชนนอนกับฉันเห็นเธอลงจากรถหรูไม่กี่วันก่อน ตอนนั้นทุกคนต่างเม้าท์กันอยู่แล้วว่าเธอมีอะไรกับหัวหน้าบรรณาธิการ แถมแชนนอนยังเม้าท์ต่อด้วยว่าเธอมีเพื่อนสองสามคนจากมหาวิทยาลัยซีที่บอกว่า”

วิเวียนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะเมื่อเธอได้ยินคําว่ามหาวิทยาลัยซี

มันเป็นเหตุผลหนึ่งที่เธอต้องไปจากเมืองเอชและไปเมืองซันไชน์ที่มีผู้คนมากมาย เธอจำเป็นต้องทิ้งความอื้อฉาวไว้เบื้องหลังเพื่อจะเริ่มต้นชีวิตใหม่

แต่เหมือนเป็นเคราะห์กรรมที่ตามติดตัวเธอเพราะอดีตของเธอยังคงถูกขุดคุ้ยมาหลอกหลอนเธออยู่เสมอ

วิเวียนกินแซนด์วิชชิ้นสุดท้ายเสร็จและหัวเราะออกมาเบาๆ “พวกนั้นนินทาว่าฉันเอาตัวแลกเงินหรือว่าเรื่องตอนนั้นฉันคบกับฟาเบียนตอนเรียนมหาวิทยาลัยล่ะ”

ซาร่าห์รู้สึกประหลาดใจกับความตรงไปตรงมาของวิเวียน สีหน้าของเธอกระอักกระอ่วนและรีบพูดขึ้นว่า “วิเวียนแต่ฉันไม่มีวันคิดว่าเธอเป็นคนแบบนั้นนะ”

วิเวียนรู้สึกซาบซึ้งกับคําปลอบโยนของซาร่าห์ “ขอบคุณมากที่เชื่อในตัวฉันซาร่าห์”