”คะ..คุณรู้ได้ยะ...ยัง” วิเวียน วิลเลียมตะกุกตะกัก ริมฝีปากของเธอสั่นระริก ก่อนที่เธอจะพูดจบ ฟาเบียน นอร์ตัน เดินลงเท้าโครมๆ ตรงเข้ามาหาเธอและจับไหล่เธอไว้
”ไม่สำคัญหรอกว่าผมรู้เรื่องนี้ได้ยังไง” ฟาเบียนโกรธหนักเข้าไปอีกเมื่อวิเวียนไม่ได้ปฏิเสธการแต่งงานของเธอกับฟินนิค ซึ่งหมายความว่านี่ไม่ใช่ข่าวปลอม “ทําไมคุณไม่บอกผมเรื่องนี้ คุณปิดผมเรื่องการแต่งงานของคุณทำไม”
ฟาเบียนนึกถึงตอนที่เขาพาวิเวียนไปพบฟินนิคและแนะนําวิเวียนให้รู้จักกับอาของเขา ฟาเบียนคิดว่าทั้งคู่ต้องหัวร่องอหายกับความไม่รู้ประสาของเขาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา
วิเวียนทนแรงบีบของฟาเบียนบนไหล่ของเธอไม่ได้อีกต่อไป เธอแผดเสียง “ฟาเบียน นอร์ตัน ช่วยสงบสติอารมณ์หน่อย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดคุณเรื่องการแต่งงานของฉันแต่คุณเป็นคนที่ไม่เคยถามฉันเรื่องนี้ตั้งแต่แรก”
ฟาเบียนสังเกตเห็นสีหน้าเจ็บปวดของวิเวียนและรู้ว่าเขากำลังทำให้เธอเจ็บ อารมณ์เกรี้ยวกราดของเขาก็สงบลงทันที
เขารีบปล่อยมือออกจากไหล่วิเวียนและเซถลานั่งลงไปบนโซฟา เขาจิกนิ้วเข้าไปในเรือนผมของตัวเองและกุมศีรษะเอาไว้ในขณะที่พึมพําว่า “ทําไมคุณถึงแต่งงานกับฟินนิค ทําไมเมื่อสองปีก่อนคุณถึงนอกใจผม”
วิเวียนรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดในใจที่เห็นฟาเบียนอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่แบบนั้น
จนถึงตอนนี้เธอยังคงจําหนุ่มน้อยในเสื้อยืดสีขาวที่จะส่งอาหารเช้าถึงหน้าประตูบ้านของเธอทุกวันด้วยรอยยิ้มกว้างและลักยิ้มเล็กๆ ที่สองข้างแก้ม ที่หน้าหอพักของเธอหนุ่มคนนั้นจะตะโกนออกมาดัง ๆ ว่า “อรุณสวัสดิ์วิเวียน วิลเลียม”
วิเวียนสงสัยว่าความสัมพันธ์ของเธอกับหนุ่มน้อยที่ร่าเริงคนนั้นมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร
วิเวียนเม้มปากขณะที่เธอเองพยายามกลั้นน้ำตาไว้อย่างเต็มที่
เธอคิดว่าความเกลียดชังของเธอที่มีต่อฟาเบียนนั้นฝังรากลึกแต่เมื่อเห็นความทุกข์ทรมานของเขาในตอนนี้ เธอก็ไม่สามารถรู้สึกเกลียดชังเขาได้อีกต่อไป
ชีวิตของฟาเบียนไม่ได้ง่าย แม้จะเกิดมาบนกองเงินกองทอง แต่เขาต้องทนทุกข์ทรมานจากความอัปยศอดสูและความปวดใจมากมาย เขามีปีศาจอยู่ภายในมากมายที่ต้องรับมือ
ขณะที่วิเวียนอยากปลอบใจฟาเบียนและบอกความจริงกับเขาว่าเธอไม่ได้นอกใจเขาแต่อย่างใด สิ่งที่ฟาเบียนพูดออกมาต่อจากนั้นได้ทําลายความตั้งใจของเธออย่างสิ้นเชิง
”วิเวียน วิลเลียม” ฟาเบียนเงยหน้าขึ้นและเผยให้เห็นดวงตาที่แดงก่ำของเขา “ทําไมคุณถึงรักเงินมากขนาดนี้ เพื่อเงินคุณก็ยินดีที่จะแต่งงานกับฟินนิคแม้ว่าเขาจะพิการงั้นเหรอ”
หน้าของวิเวียนซีดเผือด เธอจ้องมองฟาเบียนอย่างไม่เชื่อหูและตอบด้วยเสียงสั่นเครือว่า “คุณกําลังพูดถึงอะไร”
”มีอะไรบ้างที่คุณจะไม่ทําเพื่อเงิน” ฟาเบียนลุกขึ้นจากโซฟาและเดินเข้าไปใกล้วิเวียนพร้อมรังสีคุกคาม “คุณนอกใจผมเพราะเงินใช่มั้ย คุณทําทุกอย่างเพื่อได้คบกับอาของผมเพราะแค่เขารวยใช่ไหม ช่างน่าประทับใจเหลือเกินวิเวียน”
วิเวียนมองปราดไปที่ชายตรงหน้าเธอราวกับว่าเธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน
”พูดอะไรสักคำวิเวียน” ฟาเบียนขยับเข้าไปใกล้วิเวียนมากขึ้นขณะที่เธอนิ่งงัน “ถ้าคุณรู้ว่าผมก็มาจากตระกูลนอร์ตันเหมือนกัน คุณจะแต่งงานกับผมด้วยไหม”
ด้วยอะไรสักอย่างฟาเบียนรู้สึกถึงความร้อนรุ่มที่กรุ่นอยู่ในตัวเขาทุกครั้งที่เขานึกถึงความจริงที่ว่าวิเวียนแต่งงานกับฟินนิค
”คุณเสียใจไหมที่ตอนนี้คุณรู้ว่าผมมาจากตระกูลนอร์ตันเหมือนกัน ร่างกายผมปกติดีไม่เหมือนอาที่พิการของผม” โทสะของฟาเบียนเข้าครอบงำจิตใจและทําให้เขาเหยียดหยามอาของตัวเอง “อีกอย่างนะพ่อผมยังบอกอีกว่าหลังจากที่ฟินนิคประสบอุบัติเหตุไม่เพียงแต่ขาพิการเท่านั้นแต่เขายังสูญเสียความเป็นชายอีกด้วย วิเวียนผมล่ะเชื่อคุณเลยกับความมุ่งมั่นที่จะได้เงินของเขาจนยินดีที่จะใช้ชีวิตโดยไม่มีเซ็กส์ตราบเท่าที่คุณมี”
”ฟาเบียนหุบปากไปเลย” เมื่อได้ยินประโยคนั้นมันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายวิเวียนแผดขึ้นสุดเสียง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม