ความรักสีคราม นิยาย บท 653

ฟินนิคกล่าวต่อไปด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังว่า “ผมยังมีบางอย่างที่อยากจะพูดกับคุณ ถึงแม้ว่าผมจะได้เคยพูดไปแล้ว แต่ผมก็ยังคงอยากจะบอกคุณอีกครั้งว่าจุดประสงค์ของผมที่นำคุณมาที่นี่ในวันนี้ก็คือต้องการจะบอกคุณเรื่องนี้ วิเวียนผมจะไม่มีวันยอมแพ้คุณแน่”

“เรา…” วิเวียนต้องการจะปฏิเสธอีกครั้งแต่ก็ถูกฟินนิคขัดจังหวะไว้

“อย่า…พูดว่ามันจะไม่มีโอกาสสำหรับเราอีกแล้ววิเวียน ตอนนี้คุณไม่ได้คบกับใครเลย ดังนั้นผมก็มีสิทธิ์ที่จะตามจีบตามคุณอีกครั้ง อย่าเพิ่งขัดจังหวะ ถึงแม้ว่าคุณจะแต่งงานไปแล้วผมก็ยังจะไม่ยอมเลิกราไปจากคุณ” แววตาที่จ้องมองมาของฟินนิคนั้นแน่วแน่ไม่ยอมใคร

“คุณอยากจะเป็นคนทำให้ครอบครัวคนอื่นร้าวฉานงั้นเหรอ?” วิเวียนรู้สึกว่าชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ช่างแตกต่างจากฟินนิคที่เธอเคยรู้จักมาก

“ผมไม่แคร์หรอกตราบใดที่เป็นคุณ คุณถูกกำหนดมาให้เป็นของผมแล้วในชาตินี้!” ฟินนิคตอบกลับ

ทั้งสองต่างก็จ้องมองตากันในขณะที่ยังคงจมอยู่ในความเงียบอันล้ำลึก

ทันใดนั้นก็มีก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หลังจากที่จ้องมองวิเวียนเป็นครั้งสุดท้ายแล้วฟินนิคก็หันหลังกลับไปเปิดประตู เป็นโนอาห์นั่นเอง

วิเวียนไม่รู้ว่าเธอควรจะพูดอย่างไรต่อไป ถ้ามันเป็นความรู้สึกจากใจจริงของเขา แล้วทำไมตอนนั้นเขาถึงได้ทำแบบนั้นล่ะ?

ขณะที่จ้องมองวิเวียนอยู่ ฟินนิคก็ออกคำสั่งกับโนอาห์ว่า “ไปส่งเธอกลับให้เรียบร้อย”

“ครับท่าน” โนอาห์ตอบสนองต่อคำสั่งด้วยการเดินเข้าไปหาวิเวียนแล้วพูดว่า “คุณนายนอร์ตันครับ ผมจะไปส่งคุณกลับนะครับ”

เมื่อได้ยินโนอาห์เรียกเธอเช่นนั้น วิเวียนก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย พวกเราหย่ากันเรียบร้อยแล้วนะโนอาห์…ทำไมเขาถึงยังจะเรียกฉันว่าคุณนายนอร์ตันอยู่อีก?

“โนอาห์…มันจะดีกว่านะถ้าคุณจะไม่…” วิเวียนหยุดกลางคัน มันก็เป็นเพียงแค่ชื่อเรียกเท่านั้น ถ้าฉันยังกังวลเกี่ยวกับมันมากจนเกินไป มันก็อาจจะดูเหมือนว่าฉันยังคงสนใจมันอยู่ ลืมมันไปเสียจะดีกว่า

“มีอะไรหรือเปล่าครับ คุณนายนอร์ตัน?” โนอาห์ถามขึันเพราะงงที่วิเวียนพูดไม่จบประโยค

“ไม่มีอะไรค่ะ” วิเวียนส่ายหัวแล้วยืนขึ้นก่อนที่จะเดินตรงไปที่ประตู “กรุณาช่วยไปส่งฉันกลับด้วยนะคะ ขอบคุณ”

ฉันจะต้องทำอย่างไร ถึงจะทำให้เธอยอมกลับมา?

เมื่อมองดูวิเวียนจากกระจกมองหลังแล้วโนอาห์ก็รู้สึกผิด เมื่อนึกถึงตอนที่เธอร้องไห้อ้อนวอนเขา ถ้าตอนนั้นฉันไม่ช่วยอีฟเวลินล่ะก็ คุณและคุณนอร์ตันก็คงจะไม่ต้องถูกพรากจากกัน