ความรักสีคราม นิยาย บท 654

มันเป็นไปไม่ได้ที่วิเวียนจะไม่ตำหนิโนอาห์เลย แต่เธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของฝ่ายหลังทั้งหมด เขาก็แค่ทำตามคำสั่งของฟินนิคเท่านั้น

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันรู้ว่าเหตุการณ์ในตอนนั้นมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย คุณก็แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น” วิเวียนกล่าว

เมื่อเห็นว่าวิเวียนยอมให้อภัยเขา โนอาห์ก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น “คุณนายนอร์ตันครับ มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผ-ผม…”

โนอาห์ต้องการที่จะรวบรวมความกล้าแล้วเปิดเผยความจริง แต่เขาก็ทำไม่สำเร็จ

“เอาล่ะ พอเถอะ ฉันไม่ต้องการที่จะคุยในเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว คุณมองดูถนนให้ดีเถอะ” วิเวียนรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อได้ยินน้ำเสียงของโนอาห์ แต่เธอก็ไม่ต้องการจะนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นตอนนั้นอีกแล้ว

เมื่อได้ยินเช่นนั้นโนอาห์ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะมีสมาธิที่ดีในการขับรถได้เช่นกัน ในเวลานั้นเขาเฝ้าแต่คิดว่าควรจะบอกความจริงกับวิเวียนดีหรือไม่

รถแล่นมาถึงบ้านของตระกูลมอร์ริสันโดยไม่ทันรู้สึกตัว แล้ววิเวียนก็เปิดประตูลงจากรถหลังจากที่เธอโบกมือลากับโนอาห์ เธอก็หันหลังกลับแล้วมุ่งหน้าไปทางประตูบ้าน

ขณะที่มองตามหลังของเวียนไป โนอาห์ก็เกิดความขัดแย้งขึ้นในใจแต่สุดท้ายแล้วเขาก็ตัดสินใจที่จะปิดปากไว้เงียบไว้ เพราะสำหรับเขาแล้วมันยากเกินไปที่จะสารภาพความจริงและอธิบายทุกอย่างกับบุคคลตรงหน้า

เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว วิเวียนก็เห็นเบนเนดิกต์กำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าวิตกกังวล

ดังนั้นเธอจึงเดินไปหาอีกฝ่ายและถามว่า “เป็นอะไรไปพี่เบ็น?”

“วิเวียน!” เมื่อเป็นอดีตได้เห็นหน้าเธอเขาก็ผุดลุกขึ้นด้วยสีหน้าที่เปล่งประกายไปด้วยความยินดี แต่ในไม่ช้า เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “เธอหายไปไหนมา? ทำไมเธอไม่รับสายของฉันล่ะ? ฉันเป็นห่วงเธอมากรู้ไหม?”.

“อะไรกัน?” เมื่อได้ยินเช่นนั้นวิเวียนก็รีบคว้าโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าทันที แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่ามันมีสายที่ไม่ได้รับอยู่หลายสาย “ฉันขอโทษนะพี่ ฉันตั้งค่าโทรศัพท์ของฉันเป็นโหมดเงียบน่ะ เลยไม่ได้ยินเสียงเรียกเข้า”

เมื่อเห็นความรู้สึกผิดบนใบหน้าของวิเวียน เบนเนดิกต์ก็ลดน้ำเสียงลงแล้วส่งสัญญาณให้วิเวียนนั่งลง “แล้วต่อไปก็อย่าลืมเปิดเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์นะ ฉันคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอในตอนนั้นซะอีก แล้วเธอไปไหนมาล่ะ?”